طرح مجموعه اداری برج‌های مونیخ، در یک مسابقه محدود که مورفی اولین و دومین رتبه را از آن خود کرد، پدیدار شد. در این طرح، ساختمان‌ها با یک سری از مدل‌ها که انطباق طرح را با محیط اطراف خود نشان می‌داد، رشد یافته بودند.

کل مجموعه از دو برج ۳۳ و ۲۸ طبقه مقابل هم و دو ساختمان پایه تشکیل شده است.

ساختمان‌های پایه در شمال و جنوب از برج‌ها جدا می‌شوند تا بیشتر سایت برای ایجاد محیط خارجی مطلوب و منطبق با ویژگی‌ فرم‌های هندسی، باز باشد.

به عنوان مثال بر بالای یک پارکینگ سه طبقه و با ظرفیت ۷۵۰ اتومبیل «پیتر والکر» طراح محوطه با ایجاد دوایر متحدالمرکز از سنگ سفید و سیاه که از حیاط‌ها به لابی امتداد یافته‌اند، نوعی هماهنگی به سایت بخشیده است.

به منظور اجتناب از آلودگی صوتی ناشی از خیابان‌ها، برج‌ها در وسط سایت قرار گرفته‌اند و یک بلوک اداری شش طبقه در قسمت جنوبی، به عنوان حائل صوتی در برابر سروصدای خیابان عمل می‌کند. همچنین هتلی چهار ستاره با طراحی داخلی ویژه در هفت طبقه در قسمت شمالی قرار گرفته است.

دو برج مجموعه توسط پل‌هایی از جنس شیشه و فلز در طبقات نهم، دهم و بیستم به یکدیگر متصل شده‌اند که با قابلیت اتصال و جدایی (در صورت نیاز)، لقب گیره یا بست عناصر را به خود گرفته‌اند.

این پل‌ها به همراه آسانسورها و پله‌های نمایان تصویری پویا و دینامیک از ساختمان ایجاد می‌کنند.

شفافیت ساختمان این امکان را فراهم می‌آورد که سازمان، اجزا و مصالح، نظیر یک دیاگرام ساده و روشن تغییر کنند.

نمای تک لایه ساختمان برای کاهش هزینه‌های ساخت و مصرف انرژی توسعه یافته و آزمایش‌هایی همچون سایه‌اندازی، روشنایی روز، تهویه طبیعی، کنترل بصری و غیره را پشت سر گذاشته است.

نما عموما از مدول ۳۵/۱ متری شامل پنجره قابل تنظیم کوچک در پشت پانل‌های عمودی فولاد ضد زنگ و یک قسمت شیشه‌ای عایق تشکیل یافته است. همچنین سایبان داخلی امکان دید و نفوذ نور روز را کاهش می‌دهد. پانل‌های فولادی ضد زنگ سوراخ‌دار، ایمنی و حفاظت در مقابل باران، باد و آفتاب را بر عهده دارند.

این پانل‌ها از داخل تلفیقی دلچسب از چشم‌اندازهای محیط را فراهم و از بیرون عمودی گرایی بنا را تقویت می‌کنند.

خطوط تیز بنا، نیز توسط نورپردازی برجسته آن تشدید می‌یابد. تاسیسات مکانیکی مجموعه شامل فن‌کوئل‌هایی در طبقات و سیستم سرمایش و گرمایش سقفی و لوله کشی سیستم بتنی است که در آن از آب به عنوان حامل انرژی و بتن به عنوان توده حرارتی استفاده می‌شود.