خانه بهتر است یا آپارتمان؟
مهدیس فرقانی
خانه یا آپارتمان، کدام را به عنوان محل زندگی خود ترجیح می‌دهید؟

هر کدام از این مکان‌ها معایب و مزاید‌ای خود را دارند و فقط بستگی به نوع سلیقه شما دارد که کدامیک را به عنوان محل زندگی خود انتخاب می‌کنید.
خانه و آپارتمان هر دو در معنا به یکدیگر شبیه هستند (مکانی برای زندگی شخصی)، اما این دو مکان تفاوت‌های بسیاری باهم دارند.
آپارتمان‌نشینی آداب و شرایط خاص خود را دارد؛ زیرا آپارتمان‌ها از چندین طبقه و چندین واحد تشکیل شده‌اند که به تعداد طبقات و واحدها، خانواده یا افراد مجردی با خصوصیات رفتاری و اخلاقی متفاوتی درآن زندگی می‌کنند که در همین ابتدا کنار آمدن با خلق و خوی ساکنان آپارتمان از شرط‌های اولیه است. پس خوب است در حین انتخاب آپارتمان برای اقامت، علاوه بر شکل ظاهری آپارتمان به ساکنان آن هم اهمیت دهید و کمی تامل کنید که آیا فرهنگ شما با فرهنگ آپارتمان‌نشینی این ساکنان جور در می‌آید یا نه؟
و می‌توانید با پرس و جو از ساکنین محل یا با گپ دوستانه چند دقیقه‌ای متوجه این موضوع بشوید.
بعد از سکونت در آپارتمان مورد نظر، خود را باید با قوانین موجود در آپارتمان هماهنگ سازید. برای مثال شارژ ماهیانه را که بر حسب پیش‌بینی هزینه‌های آپارتمان‌ تعیین می‌شود به موقع پرداخت کنید؛ زیرا عدم یا تاخیر در پرداخت این مبلغ منجر به بروز مشکل خواهد شد.
به طور کلی هر قسمت آپارتمان قوانین خاص خود را دارد، پارکینگ در بعضی از آپارتمان‌ها قسمت‌بندی شده و هر قسمت مختص به یک واحد است که گاهی اوقات در سند ملکی هم پارکینگ با ذکر نشانی ثبت می‌شود و ساکنان واحدها باید وسیله نقلیه خود را در قسمت مشخص شده پارک کنند.
راه‌پله‌ها یا پاگردها مورد دیگری هستند که باید از قرار دادن وسایل بیش از حد استاندارد و(جاگیر) وسایلی که مزاحم رفت و آمد هستند (جاکفشی، گلدان و ...) خودداری کرد.
مورد دیگر، واحد مسکونی ساکنان است که بهداشت و نظافت هر واحد به هر نحوی می‌تواند بر کل ساختمان تاثیرگذار باشد.
دراین میان استفاده از خدمات امروزی در ساخت آپارتمان‌ها جزو مزایای مثبت دیگر به حساب می‌آید و البته خدمات یا مصالحی که استاندارد شده هستندهر روزه ما شاهد پیشرفت تکنولوژی در رابطه با مصالح یا خدمات ساخت‌وساز هستیم و این امر باعث می‌شود تا افراد بتوانند طبق نیاز و سلایق خود آپارتمان مورد نظر خود را خریداری یا اجاره کنند.
و اما خانه، بیشترین طبقاتی را که یک خانه می‌تواند به طور معمول داشته باشد، سه طبقه است که به اصطلاح تریبلکس می‌گویند که تمام اجزای یک خانه (آشپزخانه، سرویس بهداشتی، اتاق خواب، اتا‌ق‌نشین و سایر قسمت‌ها) می‌تواند در کل طبقات تقسیم شود یا هر کدام از این بخش‌ها در هر کدام از طبقات تکرار شود.
اکثر خانه‌ها شامل حیاط می‌شوند و کاملا مشخص است که اختیار کل خانه به دست صاحبخانه است و اصطلاح «چهاردیواری، اختیاری» دقیقا همین جا است که صدق می‌کند.
در این نوع خانه‌های شخصی، دیگر از شارژ ماهانه، مالکیت داشتن تنها نسبت به قسمتی از خانه، یکسان بودن با همسایگان دیگر و خیلی دیگر از مقررات خواسته یا ناخواسته، خبری نیست و شما می‌توانید آن طور که مایلید و به دور از مقررات خاص در خانه شخصی خود زندگی کنید و فقط کافی است که مقررات محله خود را رعایت کنید.
این دلیل بزرگی است که برخی افراد سکونت در خانه‌های شخصی را بیشتر از واحدهای مسکونی آپارتمانی دوست دارند؛ اما باید در نظر داشت که خانه‌های شخصی به خصوص آنهایی که از متراژ بالایی برخوردار هستند، نیاز به مراقبت و رسیدگی دارند که این امر سبب افزایش عمر بنا و بالعکس کوتاهی در رسیدگی باعث تسریع کاهش عمر بنا می‌شود؛ اما مساله قابل توجه این است که قیمت خانه از قیمت آپارتمان گران‌تر است، حالا خانه در هر منطقه‌ای (شمال، مرکز و جنوب) که واقع شده باشد.
با این تفاسیر شما تصمیم‌گیرنده هستید که آیا در آپارتمان زندگی کنید یا خانه‌های شخصی.