انرژی هسته‌ای چرا موضوع روز شد؟

قدرتی برای نجات جهان: واقعیت انرژی هسته‌ای

نویسنده: گوینت کریون

عصر تازه‌ای برای انرژی هسته‌ای آغاز شده است. پس از وقوع فجایعی چون واقعه نیروگاه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ که بدنامی فراوانی را برای این انرژی تازه به دنبال آورد، اکنون کارشناسان و دانشمندان علوم‌ هسته‌ای و زیست‌محیطی با نگاه تازه‌ای به این پدیده علمی نگاه می‌کنند. با این چشم‌انداز است که خانم گوینت کریون که خود از فعالان محیط‌زیست و مخالفان انرژی هسته‌ای در دهه‌های هفتاد و هشتاد میلادی بوده است، با نگاهی دقیق و علمی به دفاع از این پدیده می‌پردازد. با جلب توجه روزافزون پدیده گرمایش زمین و آشکار شدن جنبه‌ها و تاثیرات مختلف این پدیده زیست‌محیطی بر کره زمین، اکنون دیگر انرژی هسته‌ای را با احتساب تمامی آلودگی‌ها و عوارض جانبی ناشی از سوخت‌های فسیلی می‌توان در زمره سوخت‌های پاک و تمیز قرار داد.

کریون که کتاب خود را پس از سال‌ها مطالعه و گفت‌وگو با شمار زیادی از دانشمندان هسته‌ای، متخصصان علوم زیست‌‌محیطی و... به رشته تحریر درآورده است، در نهایت به این نتیجه می‌رسد که انرژی هسته‌ای یکی از پاک‌ترین و کم‌خطرترین سوخت‌های موجود در جهان، با توجه به تاثیرات بلندمدت آن است.

به نوشته کریون، میزان تولید گازهای گلخانه‌ای در نیروگاه‌های هسته‌ای بسیار کمتر از نیروگاه‌های سوخت‌های فسیلی، گازی و حتی خورشیدی است. به لحاظ امنیتی نیز، پس از واقعه چرنوبیل ضریب امنیت نیروگاه‌های هسته‌ای به طرز قابل‌ملاحظه‌ای افزایش یافته است و به‌رغم افزایش تعداد این نیروگاه‌ها در اقصی نقاط جهان، در دو دهه اخیر هیچ گاه شاهد حادثه مشابهی با حادثه چرنوبیل نبوده‌ایم.

کریون همچنین با بررسی دقیق واقعه نیروگاه چرنوبیل، علاوه بر این که نشان می‌دهد این حادثه به خاطر طراحی بد نیروگاه و کارگران غیر‌ماهر آن روی داده است، در مورد آمار و ارقام ارائه شده در مورد عوارض ناشی از این حادثه نیز به تحقیق می‌پردازد و بسیاری از آن‌ها را اغراق شده یا به کلی اشتباه می‌خواند.

کریون نشان می‌دهد که واقعه چرنوبیل بر‌اساس یافته‌های سازمان‌های مستقل غیردولتی و نهادهای وابسته به سازمان ملل، در بلندمدت موجب افزایش معناداری در نرخ سرطان ساکنان اطراف این نیروگاه نشده است. تنها مورد معنادار، ابتلای ۴ هزار کودک به سرطان، بلافاصله پس از وقوع حادثه بوده است که با توجه به ابعاد فاجعه چرنوبیل قابل پیش‌بینی است.

کریون همچنین نشان می‌دهد مساله زباله‌های هسته‌ای که موضوع بحث و جدل‌های فراوانی طی سال‌های اخیر میان موافقان و مخالفان نیروگاه‌های هسته‌ای بوده است، مساله‌ای حل شده و مربوط به گذشته است. کریون پس از گفت‌و‌گو با شمار زیادی از دانشمندان هسته‌ای، نشان می‌دهد زباله رادیواکتیو نیروگاه‌های هسته‌ای را می‌توان به شیوه‌ای ایمن در نواحی بیابانی یا در عمق بستر دریاها دفن کرد و نسبت به عوارض آن‌ها هم هیچ‌گونه نگرانی خاصی نداشت.

کتاب کریون همچنین حاوی آمار و ارقام جالبی است که علاوه بر این که او را برای دستیابی به یافته‌هایش یاری کرده‌اند، می‌توانند مورد استفاده دیگر محققان و کارشناسان مستقل نیز قرار بگیرند. به نوشته کریون، تنها در آمریکا ۷۵‌درصد الکتریسیته مورد نیاز کشور از محل نیروگاه‌های سوخت فسیلی تامین می‌شود که همگی از خود گاز دی‌اکسیدکربن و دیگر گازهای مضر برای محیط‌زیست متصاعد می‌کنند. گازهای سمی ناشی از این نیروگاه‌ها سالانه موجب مرگ ۲۴‌هزار آمریکایی می‌شود.

حدود ۶‌درصد نیروی برق مورد‌نیاز آمریکا نیز از نیروگاه‌های آبی، بادی و خورشیدی تامین می‌شود. در مقابل نیروگاه‌های هسته‌ای به تنهایی حدود ۲۰‌درصد برق مورد‌نیاز آمریکا را تامین می‌کنند و دی‌اکسیدکربن یا هیچ گاز مضر دیگری نیز از خود متصاعد نمی‌کنند. این نیروگاه‌ها همچنین طی دوره ۵۰‌ساله فعالیت خود موجب مرگ و میر هیچ انسانی نشده‌اند.

کریون در نهایت نتیجه می‌گیرد که در میان منابع محدود و به لحاظ اقتصادی با صرفه تولید برق، نیروگاه‌های هسته‌ای مطمئن‌ترین، قدرتمندترین و پاک‌ترین الگوی تولید برق در جهان امروز هستند.

قدرت بالای تولید انرژی اورانیوم نیز از دیگر موارد مورد اتکای کریون در دفاع از انرژی هسته‌ای است. کریون در کتاب خود می‌نویسد: «اگر هر فرد کل الکتریسیته مورد‌نیاز خود در طول زندگی‌اش از سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ تامین کند، حدود ۱۴۶ تن زباله مضر برای محیط‌زیست تولید خواهد شد که ۶۹ تن آن زباله جامد و ۷۷ تن آن به شکل گاز دی‌اکسیدکربن خواهد بود. اما اگر همین فرد الکتریسیته مورد‌نیاز خود را از نیروگاه‌های هسته‌ای تامین کند، کل زباله ای که تولید خواهد شد در یک شیشه نوشابه جا می‌گیرد.»

در نهایت، کریون با کتاب خود به ما نشان می‌دهد که انرژی هسته‌ای طی نیم قرنی از اختراع آن می‌گذرد، به یکی از پاک‌ترین انرژی‌های موجود در جهان تبدیل شده که در سراسر جهان از انتشار گازهای گلخانه‌ای جلوگیری می‌کند و می‌تواند آینده کره‌زمین را از یک فاجعه زیست محیطی نجات دهد. به اعتقاد کریون، اگر بحث‌های مربوط به انرژی هسته‌ای از جهت‌گیری‌های سیاسی و منفعت‌طلبی‌های شخصی و ملی جدا شود، آنگاه همه ما کره‌زمینی پاک‌تر و سبزتر خواهیم داشت.

منبع Irdiplomacy.ir