قسمت پایانی

بیل کلینتون، همسر هیلاری و رییس‌جمهوری سابق آمریکا نیز پس از راهیابی به کاخ سفید در سال ۱۹۹۲، جیمز ووزلی، نئوکان مشهور را به سمت ریاست سازمان سیا منصوب کرد. منابع آگاه در حزب دموکرات این حرکت کلینتون را ادای دینی به مسوولان مجله دست راستی نیوریپابلیک می‌دانند که در جریان انتخابات از کلینتون حمایت کرده بود.

اگر هیلاری موفق شود بر دیگر نامزدهای ریاست‌جمهوری در حزب دموکرات پیروز شود و به عنوان نامزد نهایی این حزب قدم به رقابت‌های انتخاباتی بگذارد، نئوکان‌ها بی‌شک از نامزد حزب جمهوری‌خواه حمایت خواهند کرد، اما ممکن است خصومت و دشمنی آنها با هیلاری

کمتر از دو نامزد سابق حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری باشد.

در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۰، هر چند ال گور موفق شد حمایت نئوکان‌هایی چون لیبرمن را از خود جلب کند، اما تاکید ال گور بر راه‌حل‌های چندجانبه برای مشکلات جهانی، از گرمایش زمین گرفته تا صلح خاورمیانه، موجب خصومت هسته اصلی نئوکان‌های بانفوذ با نامزدی وی شد. این گروه از یک‌جانبه‌گرایی جورج بوش پسر بیشتر خوش‌شان می‌آمد و در نهایت نیز حمایت آنها باعث راهیابی جورج

بوش به کاخ سفید شد. در سال ۲۰۰۴ نیز نئوکان‌ها به رغم رای مثبت جان کری به لایحه جنگ عراق، با شک و تردید فراوان به آرا و سیاست‌های او می‌نگریستند.

در انتخابات سال ۲۰۰۸ نیز نئوکان‌ها به دنبال این هستند، که پیش از آغاز رسمی کارزار انتخابات، با تغییر تصویر عراق نزد افکار عمومی آمریکا، ادامه یا عدم ادامه این جنگ را از کانون توجه رای‌دهندگان خارج کنند.

اگر نئوکان‌ها موفق به این کار شوند، آن‌گاه در مبارزات انتخاباتی جمهوری‌خواهانی که از آغاز «جنگ جهانی سوم» سخن می‌گویند به نسبت دموکرات‌هایی که عمده تلاش خود را معطوف به انتقاد از جنگ عراق کرده‌اند، دست بالا را خواهند داشت.

به همین خاطر است که نئوکان‌ها تلاش می‌کنند تا منتقدان جنگ عراق را به مثابه «شکست‌گرایانی» که به دنبال «تسلیم» هستند و به سربازان آمریکایی حاضر در عراق «خیانت» می‌کنند، به افکار عمومی آمریکا معرفی کنند.

با این حال این استراتژی نئوکان‌ها با موانع و مشکلات فراوانی روبه‌رو است که مهم‌ترین آنها نگرانی عمومی از هزینه‌های انسانی و اقتصادی سنگین جنگ عراق محسوب می‌شود. در حالی که نئوکان‌ها از اشغال نامحدود عراق و تجاوز به کشورهای مسلمان دیگری چون ایران حمایت می‌کنند، ایده درگیری در نبردی بی‌پایان در خاورمیانه جذابیت خود را برای بخش عظیمی از مردم آمریکا از دست داده است.

به این ترتیب، در حالی که صحنه سیاسی آمریکا خود را آماده فصل گرم انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده می‌کند، نئوکان‌ها تنها در سایه بهره‌برداری از ترس‌های مردم آمریکا و توسل به شگردهای رسانه‌ای برای تخریب دیگر کاندیداها خواهند توانست بار دیگر نامزد مورد نظر خود را روانه کاخ سفید کنند.