سال ۲۰۰۴: پس از تعیین آفریقای جنوبی به عنوان میزبان جام جهانی ۲۰۱۰، کاپ این بازی‌ها به نلسون ماندلا سپرده شد. فیلم «فراتر از یک بازی» روایتی است از نقش فوتبال در زندگی زندانیان سیاسی در آفریقای جنوبی. این فیلم نشان می‌دهد که ماندلا و یارانش چگونه فوتبال را در زندان به سلاحی برای مبارزه با سرکوب و کاهش رنج روزانه خود بدل کردند.

در زندان سابق جزیره روبن در آفریقای جنوبی، سال‌ها تلاش نلسون ماندلا این بود که با سرگرم‌کردن خود با فوتبال از اثرات فشارها و سرکوب‌های روزانه بکاهد. این تلاش اینک درونمایه فیلمی شده که قرار است به زودی در کشور ماندلا، یعنی محل برگزاری دور آتی بازی‌های جام جهانی فوتبال، به نمایش درآید. آنات سینگ، کارگردان فیلم، روز جمعه (۲۳ نوامبر) بخش‌هایی از این فیلم را که «فراتر از یک بازی» نام گرفته در شهر دوربان آفریقا برای نمایندگان رسانه‌های بین‌المللی به نمایش گذاشت. «فراتر از یک بازی» از فوریه در سینماهای آفریقای جنوبی برای تماشای عموم اکران خواهد شد و قرار است یکی از فیلم‌های ارسالی به جشنواره‌ سینمایی برلیناله باشد.

فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) با این استدلال که «فوتبال وسیله‌ای برای رهایی هم هست» از تهیه فیلم «فراتراز یک بازی» حمایت کرده است. این فیلم با هزینه دومیلیون دلار در مکان‌های واقعی تهیه شده و پرسلی چوئن باگی، بازیگر آفریقایی فیلم تسوتسی و برنده اسکار نیز، نقش اول آن را بازی می‌کند.

فیلم «فراتر از یک بازی»، مبارزه ۴ ساله زندانیان سیاسی برای به دست‌آوردن حق بازی فوتبال در زندان را به تصویر می‌کشد، مبارزه‌ای که به ثمر می‌نشیند و در پی آن زندانیان طبق مقررات فدراسیون جهانی فوتبال، به ایجاد فدراسیون اسطوره‌ای ماناکا دست می‌زنند. در کنفرانس مطبوعاتی روز جمعه در دوربان، تونی سوز، یکی از زندانیان سیاسی و عضو فدراسیون ماناکا نیز، حضور داشت. او گفت: «فوتبال در جزیره روبن نه یک بازی صرف، بلکه سلاحی بود در دست ما تا علیه سیستم سرکوب مبارزه کنیم و رنج روزانه خود را از یاد ببریم.» سوز که اشک در چشمانش حدقه زده بود، ادامه داد: «وقتی که ما فوتبال بازی می‌کردیم، گویی که کنترل زندان دیگردر دست ما بود و نه در دست زندانبان‌ها.» به گفته سوز، اینها حس کرده بودند که فوتبال قدرتی ویژه دارد و به همین خاطر سعی می‌کردند مانع بازی زندانیان شوند. اولین بازی‌ها با توپ‌هایی از پارچه و به صورت مخفی در بندهای زندان انجام شدند. زمانی که ماموران زندان توپ‌ها را کشف و مصادره می‌کردند، زندانیان دوباره توپ‌های تازه‌ای درست می‌کردند.

تونی سوز، زندانی سابق زندان روبن و هم‌بند نلسون ماندلا، سپس نقش فوتبال را در مبارزه سیاسی آن سال‌ها این گونه توصیف کرد: «فوتبال باعث می‌شد که زندانیان به رغم اختلافات سیاسی دوست و متحد یکدیگر باشند و ادامه زندگی در اسارتگاه را برای خود آسانتر کنند. نظم و انضباطی که فوتبال در رفتار و رویکرد ما زندانیان ایجاد کرد تا حدودی تمرینی بود برای فعالیت سیاسی و منظم امروز ما.»

حمایت و استقبال فدراسیون جهانی فوتبال( فیفا) از فیلم «فراتر از یک بازی» در نامه سپ بلاتر، رییس این فدراسیون به کارگردان فیلم نیز، بازتاب یافته است:« آنچه که در جزیره روبن اتفاق افتاد، نمونه درخشانی است از این واقعیت، که فوتبال فراتر از یک بازی است. برای مبارزان راه آزادی مساله بر سر حرمت و ارج و تفریح و امیدواری در محیطی بود که انسانیت در میانه‌ سرکوب و بی‌عدالتی قادر به ادامه حیات شد. رویداد جزیره روبن نیرویی نمادین را به نمایش می‌گذارد و جایگاه فوتبال را در جهان نابرابر و غیرعادلانه نشان‌ می‌دهد.