میرحسین موسوی: «میرحسین موسوی»

نقض غرض کارگردان

مجید مجیدی، این بار برای آوردن کسی آستین بالا زد که سید محمد خاتمی را در کنار خود دارد. پرچمدار اصلاحات که در دوره هشت ساله ریاست خود در بالاترین مسند اجرایی کشور، خدماتی به فرهنگ و سینمای ایران ارائه کرد که هنوز هم پس از چهار سال از سال آخر حضور او در عرصه سیاسی کشور بسیاری از سینماگران از دوره او و وزارتش به نیکی یاد می‌کنند، همان دوره‌ای که مجید مجیدی در گفت‌وگوی چند ماه پیشش، دستاورد آن را چیزی جز ابتذال ندانسته بود.

مجید مجیدی، این بار برای آوردن کسی آستین بالا زد که سید محمد خاتمی را در کنار خود دارد. پرچمدار اصلاحات که در دوره هشت ساله ریاست خود در بالاترین مسند اجرایی کشور، خدماتی به فرهنگ و سینمای ایران ارائه کرد که هنوز هم پس از چهار سال از سال آخر حضور او در عرصه سیاسی کشور بسیاری از سینماگران از دوره او و وزارتش به نیکی یاد می‌کنند، همان دوره‌ای که مجید مجیدی در گفت‌وگوی چند ماه پیشش، دستاورد آن را چیزی جز ابتذال ندانسته بود. حالا مجید مجیدی در کنار میرحسین موسوی ایستاده و در فیلم نیم‌ساعته‌اش تنها به حضور یک پلانی سید محمد خاتمی اکتفا می‌کند. این نهایت

بد سلیقگی فیلم‌سازی است که قرار است برای کاندیدایی فیلم بسازد و نداند چه عناصری روی طرفدارانش اثر می‌گذارد. سیدمحمدخاتمی با آن چهره پرانرژی‌اش هنوز هم می‌تواند یک تنه بر جماعت مخالفینش غلبه کند و حضورش در کنار میرحسین موسوی یکی از نقاط بارز و مثبت تیم اجرایی نخست وزیر دوران جنگ است. او که بعد از بیست سال در این عرصه حضور یافته است، اکنون باید به جوانان شناسانده شود؛ جوانانی که سنشان به اندازه سال‌هایی است که او در عرصه سیاست حضور نداشت یا در نهایت زمانی که از سیاست کناره گرفت کلاس اول دبستان بودند. فیلمساز نامزد اسکار ما در این حال و اوضاع به مانند جواد شمقدری، حضور و استقبال پرشور مردم از او را هدف قرار می‌دهد و می‌خواهد به این وســـیله مردم را قانع کند تا به میرحسین رای دهند، اما تفاوتی که فیلم او و حضور مردم در آن با فیلم شمقدری دارد، این است که نگاه میرحسین در این فیلم نگاهی معترض به وضع موجود است که می‌‌خواهد آن را تغییر دهد، اما فیلمساز حرفه‌ای ما مثل کارگردان فیلم «دولت‌یار» فرق تبلیغ و ضدتبلیغ را نمی‌داند. نمی‌داند که نشستن میرحسین روی زمین و غذاخوردن در ظرف یکبار مصرف نمی‌تواند تبلیغ رفتار و منش میرحسین باشد، یا تصویر شبهه‌انگیز زنی که داخل اتوبوس می‌آید تا به میرحسین از احوالاتی بگوید، نمی‌تواند برای یک رییس‌جمهور امتیازی محسوب شود.

هنوز از این جنبه خیلی عقب مانده‌‌ایم. نکته‌ای که در این فیلم و فیلم قبلی هم وجود داشت این است که در محدوده نیم ساعته فیلم ارزش زمان به هیچ وجه محاسبه نمی‌شود. تصاویر بی‌مایه و بی‌هویت و بدون کارکرد در فیلم‌ها به قدری زیادند که اصلا نمی‌توان آنها را یک فیلم تبلیغاتی خوب برای یک کاندیدای ریاست‌جمهوری دانست. از بد بودن فیلم مجیدی همان بس که ستاد تبلیغات میرحسین کار ساخت فیلم دوم میرحسین موسوی را به داریوش مهرجویی سپرده است تا بلکه از عناصر جذاب در فیلم مثل حضور سید محمد خاتمی و حامیان توانمند میرحسین استفاده شود و او در چهار سال آینده بتواند زمام امور کشور را در دست بگیرد.