تاکید مرکز پژوهش‌ها بر افزایش پلکانی قیمت حامل‌های انرژی

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی برآورد خود را از آثار تورمی ناشی از اصلاح قیمت حامل‌های انرژی در دو حالت «فشار هزینه» و «فشار تقاضا» و در دو گزینه «یکباره» و «پلکانی» اعلام کرد. به گزارش ایسنا، دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهش‌ها در پاسخ به درخواست کمیسیون اقتصادی مجلس خاطرنشان ساخت که افزایش قیمت کالاهای انرژی‌زا با توجه به سهم آن‌ها در بودجه خانوارها و هزینه تولیدکننده قاعدتا منجر به افزایش سطح عمومی قیمت‌ها و افزایش هزینه تولیدکننده می‌شود، اما کالاهای مزبور در عین حالی که کالاهای نهایی مصرف کننده هستند، مضاف بر آن در زمره کالاهایی هستند که از بازارهای در هم تنیده‌ای برخوردار بوده و لذا علاوه بر آثار مستقیم، افزایش قیمت این محصولات به علت تعامل و روابط پسین و پیشینی که با سایر کالاها و خدمات دارد، منجر به افزایش قیمت بقیه کالاها و خدمات نیز می‌شود و طبیعی است که سایر کالاها و خدمات نیز در تعامل با سهمی که در هزینه تولیدکننده و بودجه خانوار دارند، منجر به افزایش بالاتری از افزایش ناشی از آثار مستقیم در سطح عمومی قیمت‌ها می‌شوند (آثار غیرمستقیم).

مرکز پژوهش‌ها سپس با اشاره به این‌که در این پژوهش، تعدیلات مربوط به نیروی کار و سرمایه محاسبه نشده‌اند و یافته‌های آن با توجه به قیمت‌های مورد نظر دولت به دست آمده‌اند، افزود: در صورت انتخاب گزینه افزایش قیمت کلیه حامل‌های انرژی به صورت هم زمان، دفعی و یکباره تورم ناشی از فشار هزینه احتمالا به این صورت خواهد بود که شاخص‌ قیمت مصرف کننده ۶/۴۸درصد افزایش می‌یابد که با افزوده‌شدن آن به سطح تورم ۴/۱۸درصدی سال ۱۳۸۶ این میزان به ۶۷‌درصد بالغ می‌شود و انتظار می‌رود درصد افزایش شاخص تولیدکننده ۶/۳۶‌درصد باشد که با افزودن آن به سطح ۸/۱۶‌درصد تغییر شاخص بهای تولیدکننده در سال ۱۳۸۶ به ۴/۸۰درصد بالغ می‌شود.

اما چنانچه گزینه افزایش قیمت کلیه حامل‌ها به صورت تدریجی و پلکانی طی چهار سال با شیب ملایم و برنامه‌ریزی شده انتخاب شود، انتظار می‌رود رشد متوسط سالانه تورم در این گزینه ۵/۱۰‌درصد باشد که با افزوده شدن به سطح تورم ۴/۱۸درصدی سال ۱۳۸۶ به ۹/۲۸درصد بالغ می‌شود. هم‌چنین تورم ناشی از فشار تقاضا (پرداخت نقدی یارانه‌ها به دهک‌های یک تا هفت که میل نهایی به مصرف آنها بالاست) با توجه به فروضی که سبب خواهد شد افزایش میل نهایی به مصرف آنها به تقاضا تبدیل شود و این افزایش تقاضا همان نقشی را ایفا نماید که افزایش حجم نقدینگی ایفا می‌کند، احتمالا ۷/۲‌درصد خواهد بود که با تاثیر فزاینده پولی (۵/۱) به چهار درصد بالغ می‌شود.