برای کمک به کودکان غزه
یوسف اسلام گیتار دست گرفت
The Day the world gets round روانه بازار کرده است.
نگاه سوم- حملات نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه، در اروپا و آمریکا نیز واکنش‌های زیادی را به همراه داشت. در این میان اهالی دنیای هنر هم نسبت به آنچه که در غزه روی داد، بی‌تفاوت نمانده و هرکدام به نوعی اعتراض خود را نشان دادند. «کت استیونز» خواننده بریتانیایی که سال‌هاست به دین مبین اسلام گرویده و با نام «یوسف اسلام» شناخته شده است، به تازگی آهنگی را با نام
The Day the world gets round روانه بازار کرده است. این ترانه در اصل متعلق به جورج هریسون، یکی از اعضای گروه بیتلز است که در سال ۲۰۰۱ درگذشت. هریسون در سال ۱۹۷۳ آلبومی را با نام «زیستن در جهان مادی» بیرون داد که این ترانه یکی از ترانه‌های آلبوم وی بود. یوسف اسلام این ترانه را در یکی از استودیوهای لندن به همراه یک بیسیت آلمانی به نام کلاس فورمن ضبط کرده است. فورمن یکی از دوستان صمیمی بیتل‌ها بود که بسیاری از او به عنوان یار پنجم این گروه یاد می‌کنند. اسلام درباره پیدایش این ایده و چگونگی همکاری با فورمن در نوشته‌ای که روی وب‌سایت وی منتشر شده است، می‌گوید: «اوایل سال نوی میلادی در گفت‌وگویی با فورمن، از او خواستم تا به من برای انتشار آلبوم جدیدم کمک کند. او به من گفت که خودش به تنهایی در فکر تهیه آلبومی برای کمک به سرخپوستان آمریکایی است و بعد هم از من درخواست همکاری کرد. همان زمان بود که درگیری‌های غزه شروع شدند.» اسلام از ترانه
The Day the world gets round به عنوان «خواهشی زیبا برای صلح و تفاهم» یاد می‌کند و می‌افزاید: «در بین آلبوم‌های جورج هریسون من به این ترانه برخوردم. در اوایل دهه ۷۰ یک‌بار او و جان لنون را در یک استودیو ملاقات کردم. هریسون مرد بزرگی بود که کارهای خیریه او، الهام‌بخش من و خیلی‌های دیگر است. در مقایسه با هنرمندان دیگر، جورج بیشتر از همه از موسیقی پاپ برای کمک به مردم و کشورهای درگیر جنگ و فقر استفاده می‌کرد. کنسرت او برای بنگلادش یکی از اولین‌ها در نوع خودش محسوب می‌شد.» این ترانه در اینترنت عرضه شده و قرار است تا تمامی سود خرید این ترانه به پایگاه‌های امدادی سازمان ملل برای پناهندگان در نوار غزه و همین‌طور سازمان کمک‌رسانی Save the Children تعلق بگیرد.
دلایل بازگشت
این خواننده محبوب بریتانیایی که در روز ۲۱ ژوئیه سال ۱۹۴۸ در لندن به دنیا آمده، درباره گذشته و تصمیمش به کنارکشیدن از صحنه موسیقی در اواخر دهه هفتاد میلادی می‌گوید: «سال ۱۹۷۹، صدها دلیل وجود داشت که به عالم و صنعت موسیقی پشت کنم، یکی از دلایل تعیین‌کننده این بود که من از لحاظ روحانی و معنوی به چیزی دست پیدا کرده بودم که در جست‌وجویش بودم. البته امروز هم صدها دلیل وجود دارد که در این دنیای متزلزل و شکننده، انسان دوباره به موسیقی روی بیاورد و از زندگی بخواند.»
او فعالیت‌های خود در عرصه موسیقی را نسبتا زود شروع کرد و با توجه به استعدادی که در ترانه‌سرایی و آهنگسازی داشت، قراردادی با شرکت دکا بست. او تا پایان دهه شصت میلادی حدود ۳۰ ترانه منتشر کرد که هیچ کدام از آنها واقعا گل نکرد. در سال ۱۹۶۸ بعد از کنسرت‌هایی طاقت‌فرسا و سنگین، مریض شد و به خاطر ابتلا به بیماری سل، ماه‌ها در بیمارستان به سر می‌برد. به نظر می‌رسید که فعالیت‌های این خواننده هنوز شروع نشده، رو به پایان گذاشته است، اما این واقعه، فقط پایان اولین مرحله از فعالیت‌هایش بود. در اوایل دهه هفتاد میلادی، کت استیونز به صحنه بازگشت و به موفقیتی دور از انتظار دست یافت. ترانه‌های این خواننده معروف، با توجه به داشتن رنگ و بویی بومی به دل‌ها می‌نشست و در خاطره‌ها می‌ماند.
کت استینونز در سال ۱۹۷۸، بعد از انتشار آخرین آلبومش به نام Back to Earth ، ناگهان خود را کنار کشید، به فعالیت‌های موسیقی‌اش خاتمه داد و بعد از گرویدن به دین اسلام، نام خود را تغییر داد و گذاشت: یوسف اسلام. البته نیکوکاری این خواننده و وفاداریش به کارهای خیریه هیچگاه قطع نشد، به‌طوری‌که او هر سال حدود ۴۰۰ هزار دلار به صندوق یونیسف کمک می‌کند.
یوسف اسلام همیشه مرز خود را با اسلام دروغین و طالبانی حفظ کرده و همین مساله هم باعث شد که بعد از سوءقصدهای یازدهم سپتامبر، برای اولین بار بعد از ۲۵ سال به روی صحنه برود و برای کمک به قربانیان این حادثه و همچنین ایجاد تفاهم و نزدیکی بیشتر بین ادیان، ترانه peace train را اجرا کند. او همواره از جنبش‌های صلح حمایت کرده و سعی داشته است که ابعاد انسانی و انسان‌دوستانه دین اسلام را برجسته سازد و شاید به همین خاطر باشد که در طی سال‌های گذشته فعالیت‌های خیریه اش را با حضور در صحنه تقویت کرده است.
بازگشت به صحنه
کت استیونز در اواخر دهه هفتاد میلادی به اسلام گروید و نام یوسف اسلام را برای خود انتخاب کرد. این خواننده معروف بریتانیایی بعد از غیبتی طولانی و کوتاه کردن نامش از یوسف اسلام به یوسف، در پاییز سال ۲۰۰۶ به صحنه بازگشت و آلبومی جدید روانه بازار کرد به نام
An Other Cup (فنجانی دیگر) که دربرگیرنده ۱۱ قطعه هست. جالب توجه اینکه آلبوم جدید یوسف دقیقا در تاریخی به انتشار رسید که چهل سال پیش از آن، اولین آلبوم این خواننده تحت عنوان I love my dog منتشر شده بود، یعنی نوامبر سال ۱۹۶۶. این خواننده ۶۰ ساله بریتانیایی در آستانه انتشار این آلبوم به تحولات زندگیش اشاره کرده و گفته بود: «خیلی چیزها در طی دوران عوض شده. امروز من در این موقعیت خاص قرار گرفتم که می‌توانم به عنوان یک آینه عمل کنم. آینه‌ای که مسلمانان در آن می‌توانند غرب را ببینند و غرب هم می‌تواند در آثار من چیزهایی درباره اسلام بیاموزد. مهم این است که بتوانیم شکاف‌های فرهنگی‌ای را که شاید من و دیگران از آنها ترس و واهمه داشته باشیم، پشت سر بگذاریم.» و به همین خاطر است که انتشار آلبومی جدید بعد از این وقفه طولانی برای او به معانی بازگشت به دنیای پرزرق و برق «شو» نیست: «من در واقع به عالم شو برنمی‌گردم. من حس می‌کنم که باید رسالتی را انجام بدهم و پلی بسازم تا شکاف بین فرهنگ‌ها و جوامع مختلف کمتر شود. این، کاری است که من می‌کنم و این امر بیش از آنکه به عالم شو ربط داشته باشد، به وجدان اجتماعی من برمی‌گردد.»
ارسال نظر