عادت هنرمندان به وابستگی دولتی
دکتر فریندخت زاهدی
این طبقهبندی طبعا میبایست بنا بر ماهیت گونههای مختلف تئاتر و نحوه مدیریت و برنامهریزی آنها انجام گیرد تا بتواند در درازمدت به نتیجه نسبتا مطلوب برسد. شاید طبقهبندی انواع تئاتر به تئاتر حرفهای، تئاتر آماتور، تئاتر تجربی و تئاتر کودکان بتواند جوابگوی این سوال باشد، که اولا آیا میتوان این ۵ نوع تئاتر را در شکلی سازمان یافته خصوصی کرد یا همچنان میبایست آنها را وابسته به سازمانهای دولتی نگاه کرد؟! ثانیا چگونه میتوان راههایی را شناسایی کرد برای جدا کردن تئاتر دولتی و یا به قولی Public و تئاتر خصوصی Private . پیش از هر گونه تحلیلی برای یافتن پاسخی مناسب به این سوالات در درجه اول میبایست به بررسی روانی ناشی از عادت به وابستگی دولتی هنرمندان تئاتر پرداخت که این خود مقولهای است که نیاز مبرم به آسیبشناسی دارد و سپس به مسائل زیرساختی شامل مدیریت و برنامهریزی برای تئاتر خصوصی و حمایتهای مالی براساس تعرفهها و موازین قانونی را شناسایی کرد.
ارسال نظر