فقدان هنر در سبد روزانه خانواده‌ها
هنر تئاتر روز به روز به سوی انزوای فرهنگی گرایش پیدا می‌کند و تمرکز اجتماعی خود را از دست می‌دهد. یکی از راهکارهای بازگشت دوباره آن به دل جامعه، ایجاد تئاتر خصوصی است.

دکتر قطب‌الدین صادقی
آن هم چهار مانع اصلی دارد که عبارتند از: اقتدار مسوولان دولتی به سبب در اختیار داشتن بودجه، مالکیت سالن‌ها، امکانات تصویب متن، مجوز اجرا و...، فقدان جایگاه مناسب فرهنگ و هنر از جمله هنر نمایش در سبد روزانه خانوادهای ایرانی، تشدد کاری و فکری هنرمندان به دلیل آن که در این دوران به علت مشکلات مالی و اجتماعی و دیگر سیاست‌های فرهنگی تقریبا‌ هیچ گروه ثابتی وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد، انرژی‌ها و اعضای آن پراکنده و دلبستگی‌هایشان چندپاره است. به علاوه کج سلیقگی فراوانی که این هنرمندان در انتخاب و اجرای آثار نمایشی به خرج می‌دهند، نبود هیچ نوع سرمایه گذار فرهنگی که حاضر باشد در این دوران تورم و بحرا‌ن‌های غیر قابل پیش‌بینی توان مالی و سرمایه خود را در راه فعالیت‌های فرهنگی به خطر اندازد. بنابراین برای بازگرداندن مرکزیت اجتماعی هنر نمایش و نجات آن از حاشیه متنی و نسخه‌گرایی هیچ راهی نیست مگر آن که پیشنهاد شود که این چهار مانع همزمان با هم رفع و گره‌گشایی شود.