روسری ایرانی ژولیت بینوش

رسانه‌ها و منتقدان سینمایی دنیا پس از نخستین نمایش «شیرین» عباس کیارستمی در جشنواره ونیز آن را با عبارت‌های تحفه پیچیده، چرخش جالب در کارنامه فیلمسازی و آهسته‌ترین فیلم کیارستمی توصیف کردند.

فیلم ۹۲ دقیقه‌ای و دیجیتال «شیرین» روز پنج‌شنبه در نخستین روز شصت و پنجمین دوره جشنواره ونیز در بخش خارج از مسابقه به نمایش درآمد و واکنش‌هایی متفاوت و گاه متضاد را در میان بینندگان، منتقدان اروپایی و آمریکایی و رسانه‌های معتبر برانگیخت.

نیل اسمیت گزارشگر شبکه خبری BBC در لیدو ونیز درباره تجربه تماشای «شیرین» کیارستمی نوشت: تصویر جالب ژولیت بینوش با یک روسری بر سر تنها چیزی است که من از این فیلم با خود خواهم برد. «شیرین» شامل تصاویر نمای نزدیک واکنش زنان مسلمان به فیلمی است که ما فقط آن را می‌شنویم. این تحفه پیچیده، مینی‌مالیسم را به یک سطح کاملا تازه می‌رساند.

گرچه به عقیده وی این «تجربه تلخ» به مذاق عده‌ای خوش نیامد و سالن را ترک کردند. اندرو پولور از گاردین هم معتقد است کیارستمی در سال‌های حضور در سینما به تدریج از فیلمسازی فاصله گرفته و در چند تجربه اخیر بیشتر به یک هنرمند اینستالیشن شبیه بوده تا فیلمساز... عجیب‌ترین نکته این فیلم عجیب و فریبنده هم شباهت یکی از زنان بازیگر به بینوش است!

منتقد نشریه ورایتی هم می‌نویسد: چهره زنان در «شیرین» در مقایسه با فیلم مینی‌مالیستی «پنج» یک داستان تاثیرگذار می‌گوید که روایتی نادیده را غیرمستقیم تفهیم یا بازسازی می‌کند... ژولیت بینوش بدون کمترین آرایش و در حالی که سر خود را با یک روسری معمولی پوشانده است، تقریبا ایرانی‌تر از تمام ایرانی‌های فیلم به نظر می‌رسد.