یک «90» سینمایی لازم داریم!

علیرضا مجمع

همان‌طور که از خبر درج شده پیدا است، تکلیف فیلم «سنتوری» آخرین ساخته داریوش مهرجویی با توجه به صحبت‌های وزیر ارشاد کاملا مشخص شده و پرواضح است که حداقل به این زودی‌ها نباید به دنبال اتفاق خاصی (چیزی شبیه معجزه!) در مورد این فیلم باشیم. البته نگارنده نه از عاشقان سینه‌چاک داریوش مهرجویی است، نه اصلا از فیلم آخرش خوشش آمده.

اما یک نکته کاملا روشن است و آن کلی‌گویی اصحاب سیاست در مورد این اثر هنری است. هیچ شفافیتی در کار نیست و نمی‌توان در این گرد و غباری که نمی‌دانی پشتش چیست، حقیقت را تشخیص دهی. همه چیز کاملا کدر است، حتی در زمانی که همه به دنبال رفع توقیف فیلم برای اکران بودند هم به درستی مشخص نشد که جلوی این فیلم چرا گرفته شده است. این شیوه برخورد البته در مورد مساله دیگری از سوی وزارت ارشاد یعنی توقیف دو نشریه سینمایی دنیای تصویر و هفت هم رخ داد. در ظاهر هیچ نیازی به توضیح درباره موضوعات به وجود آمده حس نمی‌شود.

مدت‌ها است که فکر می‌کنم وجود برنامه‌ای مثل ۹۰ در تلویزیون چه قدر به شفاف شدن اوضاع فوتبال ایران کمک کرده و چه قدر این نیاز در سینمای ایران حس می‌شود که یک آدم جسور بنشیند و بدون رودربایستی از آقایان سوال کند و آنها هم وادار شوند به جواب دادن و شفاف کردن اوضاع نابسامان سینما و فرهنگ ایران. اما در این شرایط به هر حال منتظر اکران سنتوری نباشید، تا شاید سال‌های دیگر... .