برخلاف تدابیر شدید علیه ایران که متهم به داشتن برنامه نظامی هسته ای است، تجارت و داد و ستد همچنان در جریان است. پژو ‏‏۲۰۶ و ۴۰۵ که هر دو در ایران مونتاژ می‌شوند، نزدیک به ۳۰‌درصد بازار اتومبیل را در ایران اشغال کرده‌اند.‏ روزنامه فرانسوی فیگارو در گزارشی از تاثیر تحریم‌ها بر روابط اقتصادی ایران نوشت: بازرگانی تهرانی، در تراس کافه‌ای در پاریس می‌گوید: تحریم؟ این مساله صرفا یک دلمشغولی بزرگ در ‏پایتخت‌های اروپایی است. در ایران به واقع از اقتصاد جنگ خبری نیست! ‏

اکنون ۵ سال است که ژاک مانله عضو گروه پژو در ایران مشغول به فعالیت است. پژو به عنوان یکی از بزرگ ترین شرکت‌های ‏فرانسوی، به خوبی در ایران جا افتاده و میزان فروش اتومبیل‌های آن بسیار بالا است. او که اکنون بازنشسته شده است، از ‏اینکه پژو ۲۰۶ و ۴۰۵ توانسته‌اند ۳۰‌درصد بازار اتومبیل این کشور را از آن خود کنند، احساس غرور می‌کند. درواقع، برای ‏شرکت پژو موقعیت مناسبی پیش آمده که به هیچ وجه نمی‌تواند از آن چشم پوشی کند. مانله می‌گوید: بیش از یک میلیون خودرو ‏با مارک‌های متفاوت در سال جاری در ایران به فروش رفته و یک رشد ۵‌درصدی نسبت به سال گذشته داشته است. این مساله به ‏خوبی نشان می‌دهد که اقتصاد ایران آنچنان هم بد نیست. ‏با این حال، رفتارهای دیپلماتیک پاریس و تهران نشانه چندان خوبی برای شرکت‌های فرانسوی که در ایران مستقر شده‌اند، ‏محسوب نمی‌شود. در حالی که سری سوم تحریم‌ها نیز از سوی دولت‌های اروپایی تایید و در اوایل مارس در شورای امنیت به ‏تصویب رسید، مقامات ایرانی مدام از احتمال اقدام‌های تلافی‌جویانه اقتصادی می‌گویند. ژاک مانله می‌افزاید: بین آنچه که ‏در پاریس شنیده می‌شود و آنچه که در واقعیت ایران وجود دارد، اختلاف بسیار است. زمانی که خط مونتاژ خودروها را می‌بینید، ‏در وهله اول به یاد تولید انبوه می‌افتید؛ نه به یاد اظهارات رییس‌جمهور ایران یا تحریم‌های سازمان ملل. ‏

پیامی که در سایت اینترنتی بخش بازرگانی سفارت فرانسه در تهران به چشم می‌خورد، کاملا واضح است. در این پیام چشمک زن ‏به رنگ قرمز نوشته شده است: هشدار به شرکت‌ها: تحریم علیه ایران. ولی با این حال، پروازهای ایرفرانس به تهران همچنان از ‏مسافر اشباع هستند، به ویژه قسمت «درجه یک» که به بازرگانان اختصاص دارد. بی‌شک حضور در کشوری ثروتمند از نظر ‏نفتی با نزدیک به ۷۰میلیون نفر جمعیت مصرف کننده به مشکلات و فشارهایی که اعمال می‌شود می‌ارزد. ازطرف دیگر، عدم ‏مصالحه با واشنگتن نیز راه را همچنان بر شرکت‌های آمریکایی بسته نگاه می‌دارد.از سوی دیگر، فشارهای اقتصادی که در وهله اول به بخش‌های هسته ای و بالستیکی اعمال شده‌اند، به راحتی عملی نیستند. ژاک ‏مانله می‌گوید: این تحریم‌ها باعث کندی فعالیت‌ها می‌شوند و هزینه‌ها و زمان تحویل را نیز افزایش می‌دهند.

براساس قانونی که در ۲۴ ژانویه ۲۰۰۸ در فرانسه به تصویب رسید، از این پس ۹ ماه زمان لازم است تا وزارتخانه فرانسوی ‏مسوول امور گمرکی مجوز تبادلات بازرگانی با ایران را صادر کند. هدف از این مصوبه، اطمینان یافتن از این است که کالاهای صادر شده به تهران به «‏مصرف دوگانه» نرسند. به علاوه باید فشارهای مالی آمریکا را که باعث تعلیق تبادلات با ایران شده‌اند نیز به این موضوع ‏اضافه کرد. ژاک مانله می‌گوید: در اینجا است که می‌بینیم تحریم‌ها در میان مدت و دراز مدت می‌توانند اقتصاد را تحت ‏تاثیر قرار دهند. این تاثیر در بخش‌های نفت و گاز که نیازمند تجهیزات گسترده تری هستند، بیش از دیگر بخش‌ها احساس می‌‏شود. ‏این بازرگان فرانسوی همچنین با اشاره به فروش کالاهای مصرفی که همچنان در حال افزایش است، می‌‏گوید: پژوهای ۲۰۶ و ۴۰۵ فروش خوبی دارند و تامین‌کنندگان نیز در قبال فروش این خودروها و دریافت وجه با مشکل خاصی ‏روبه‌رو نیستند.

با توجه به تزریق درآمدهای نفتی به اقتصاد ایران، وضعیت اقتصادی این کشور در تناقض فاحشی به سر می‌برد و باعث ایجاد ‏تورمی در حدود ۲۰‌درصد شده است. مانله می‌افزاید: نباید تنها به این اعداد و ارقام بسنده کرد. هنر مردم ایران در این ‏است که مشکلات را دور می‌زنند. در ایران انجام کارهای آزاد برای تامین مایحتاج خانواده به همراه کمک‌های مالی که میان ‏دوستان و آشنایان مرسوم است، اکنون به یک عرف اجتماعی تبدیل شده است. در مدت ۳۰ سال تحریم ایالات متحده که به دنبال ‏گروگانگیری دیپلمات‌های آمریکایی در سال ۱۹۷۹ حادث شد، محافل بازرگانی در ایران برای پیشبرد ‏فعالیت‌های تجاری خود به استفاده از کشورهای ثالث، از جمله امارات متحده عربی، روی آورده‌اند. ‏فیگارو با طرح این پرسش که «پس نتیجه سیاست محدودکننده ایران و فشار بر شرکت‌های اروپایی چه خواهد شد؟» می‌افزاید: ژاک مانله با اشاره به جاه طلبی‌های ایران و ‏خواست آن برای رسیدن به مدرنیته می‌گوید: این کشور بسیار متغیر است و امکان وقوع هر چیزی در آن وجود دارد. اگر شرکت ‏پژو فعالیت‌های خود را در تهران متوقف کند، شرکت ایران خودرو که برای مونتاژ قطعات پژو ۲۰۶ و ۴۰۵ به ما وابسته است، ‏نخواهد توانست تقاضاهای بازار را برآورده کند. به علاوه، مشکل بیکاری کارگران محلی پیش می‌آید؛ زیرا پژو برای ۱۸ هزار ‏کارگر محلی ایجاد شغل کرده است.

مانله می‌افزاید: ایرانی‌ها هیچ گاه در تاریخ تا این حد به ‏خارج وابسته نبوده اند. به عنوان مثال باید بگویم که امسال میزان واردات به ۵۰ میلیارد دلار رسیده که در حد خود به یک رکورد ‏شبیه است.