صف طولانی متقاضیان اخذ روادید مهاجرت به آمریکا

مترجم: امین رستار

منبع: واشنگتن پست

آیا مهاجران غیرقانونی که در آستانه اخراج از کشور قرار گرفته‌اند، موفق به اخذ روادید خواهند شد؟ مساله مهاجرت غیرقانونی، با اینکه همواره موضوع بحث و جدل معاندانه بوده، اکنون به مرحله‌ای از توافق میان اوباما و رقبای جمهوری‌خواه احتمالی‌اش از جمله میت رامنی، فرماندار سابق ایالت ماساچوست رسیده است. هر دوی آنها مایلند که مهاجران بدون مدارک اقامت را به «ته صف اخذ روادید بفرستند». متاسفانه، همگرایی و تقارب در دیدگاه‌ها به جای روشن‌تر کردن ابهامات و کمتر کردن منازعات، آنها را تشدید می‌کند.

گویا آقای اوباما و آقای رامنی متوجه این موضوع شده و نظرات متفاوتی درباره نحوه عملکرد این «صف» ابراز کرده‌اند. به نظر نمی‌رسد که آقای رییس‌جمهور تمایل داشته باشند مهاجران غیرقانونی را، قبل از اینکه برای کسب وضعیت مهاجرت قانونی اقدام کنند، مجبور به ترک کشور کند. آقای رامنی برعکس معتقدند که اگر این دسته مهاجران، خودشان شخصا از آمریکا خارج شده و به کشورشان بازگردند و سپس برای وارد شدن دوباره به آمریکا و اخذ ویزا اقدام کنند و به اصطلاح ایشان برای بازگشت به خانه «صف ببندند»، وضعیت بهتری پدید خواهد آمد. در انتها، این تمایز در آرا بی‌معنی است؛ چرا که هیچ نوع روادیدی وجود ندارد که میلیون‌ها مهاجر برای اخذ آن صف ببندند و بتوانند از طریق آن بار دیگر وارد آمریکا شوند.

در اینجا به دلیل این مساله می‌پردازیم. عده کثیری از مهاجران غیرقانونی، حدود ۱۱ میلیون نفر، مکزیکی‌های بدون مهارت یا دارای مهارت کم هستند. بسیاری از آنها هیچ خویشاوند بالای ۱۸ سالی ندارند که شهروند یا مقیم آمریکا بوده و گرین کارت (یا کارت اقامت دائم) داشته باشد.

این امر سبب می‌شود که بسیاری از این مهاجران، واجد شرایط هیچ‌کدام از انواع روادیدهای پیش‌بینی شده نباشند. پرونده اکثرآنهایی که برای اخذ روادید اشتغال اقدام کرده‌اند رد می‌شود؛ زیرا برای دریافت این نوع روادید نیاز به مهارت خاصی است و فرد مهاجر باید تحصیلکرده باشد.

از طرفی دیگر، این مهاجران همچنین قادر به دریافت روادید خانوادگی نیستند از آن جهت که دریافت این روادید مستلزم داشتن همسر، والدین یا خواهر و برادر شهروند آمریکا و یا دارنده گرین کارت می‌باشد. (و البته پروسه دریافت این نوع روادیدها نیز حدود ۱۵ تا ۲۰ سال یا بیشتر طول می‌کشد.) به زبان ساده‌تر، در واقع هیچ نوع روادیدی وجود ندارد که مکزیکی‌های بدون مهارت بتوانند واجد شرایط آن شوند و هیچ راهی برای پذیرفتن آنها به عنوان مهاجر پیش‌بینی نشده است. به گفته جفری اس. پاسل، جمعیت‌شناس ارشد مرکز پیف هیسپنیک، حدود نیمی از مهاجران غیرمجاز بزرگسال در کشور، مکزیکی هستند و به احتمال زیاد هیچ راهی برای کسب مجوز ورود به کشور نخواهند یافت.

با این حال، تقاضا برای این نیروی کار (مهاجران) همچنان پا‌بر‌جاست. دست کم حدود ۷ میلیون مهاجر غیرقانونی جزو نیروی کار کشور آمریکا هستند و در بسیاری موارد، کارهایی که خود آمریکایی ها آن را کثیف یا نامتناسب با تحصیلاتشان تلقی می‌کنند، انجام می‌دهند. (حدود نیم قرن پیش، تقریبا نیمی از مردان آمریکایی ترک تحصیل می‌کردند تا کاری که به مهارت تحصیلی نیاز ندارد بیابند؛ امروزه این میزان به ۱۰ درصد تنزل یافته است).

تعداد محدودی روادید برای مهاجران به عنوان کارگر بی مهارت۱ در نظر گرفته شده است که مکزیکی‌ها می‌توانند برای آن اقدام کنند، اما بررسی این دسته از درخواست‌ها سال‌ها زمان برده و نیازمند اعانت و تکفل کارفرماست و هیچ کارفرمایی حاضر به صرف وقت و هزینه برای تکفل و پشتیبانی از یک کارگر بی مهارت نمی‌شود.

به‌رغم اینکه دولت ایالات متحده تمایل بیشتری برای اعطای روادیدهای خانوادگی دارد، باید رویکرد خود را تغییر داده و بیشتر به سمت روادیدهای اشتغال متمایل شود یا نوعی جدید از روادید برای افرادی تعبیه کند که همانند میلیون‌ها مهاجر پیش از آنها، به قصد کسب درآمد برای مهاجرت به این کشور اقدام می‌‌کنند.

به این صورت ما شاهد برنامه‌ای مدون و بهتر برای کارگران میهمان و مهاجر خواهیم بود؛ برنامه‌ای که افق‌های روشنی در اذهان کارفرمایان نسبت به کارگران مهاجر ایجاد کرده و آنها را متقاعد می‌کند تا فرصت‌های شغلی را با تعدادی از این کارگران مهاجر، در یک بازه زمانی معین، پر کنند، اما با شرایط موجود حاضر، نباید منتظر رخ دادن اتفاقاتی از این دست بود.

اینکه طرفین مبارزه انتخاباتی آتی، نظراتی با این مضمون ارائه دهند (اینکه مهاجران غیرقانونی به ته صف اخذ روادید بروند)، شاید از طرفی خشن و از طرفی دیگر منصفانه و عاقلانه به نظر برسد.

این درخواست بیشتر به داستانی تخیلی و پندارگرا می‌نماید [که هدف از آن فریب دادن اذهان است]؛ نوعی پوشیده گویی که بیشتر موجب مبهم تر شدن یک خرابکاری و درهم ریختگی سیاسی می‌شود تا اینکه راه‌حلی برای آن ارائه دهد؛ در‌هم‌ریختگی سیاسی‌ای که رفع آن از دیدگاه سیاستمداران بسیار مشکل است.

پاورقی:

۱- به معنی کارگری که قادر است کارهایی را که نیازمند مهارت خاصی نیست (نیاز به کمتر از ۲ سال آموزش دارد) انجام دهد.