صدای مرا می‌شنوید؟

مترجم: نرگس حاتمی

منبع: نیویورکر

ژاپن رکورد فعلی سال‌های سپری شده با بهره صفر را از سر گذرانده است؛ آنها از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ در پایین‌ترین حد بودند. آمریکا در صدد شکستن این رکورد است. نظام بانکداری فدرال با کاهش نرخ کوتاه مدت خود به نزدیک صفر در اواخر سال ۲۰۰۸، در ۲۵ ژانویه اعلام کرد که محتملا «حداقل تا سال ۲۰۱۴ نرخ را همین اندازه نگه خواهد داشت»، یعنی یک سال بیشتر از برنامه قبلی.

در‌‌ همان روز، فدرال رزرو برای اولین بار پیش‌بینی‌های اعضای انفرادی سال در کمیته بازار آزاد فدرال، بدنه اصلی سیاست‌گذاری‌اش را منتشر ساخت، پیش‌بینی کرد که نرخ سرمایه‌های فدرال افزایش خواهد یافت و مسیر آنها را تا سه سال آینده حدس زد. میانگین پیش‌بینی برای افزایش بهره سال ۲۰۱۴ است؛ اما توضیحات همراه آن نشان می‌دهد که احتمالا این زمان دیر‌تر خواهد بود.

فدرال رزرو همچنین بعد از مدت‌ها گامی برداشت و یک هدف تورم مشخص را اعلام کرد، چیزی که بسیاری از بانک‌های مرکزی دیگر حدود یک سال پیش آن را قبول کردند و رییس هیات مدیره فدرال رزرو، بن برنانکه، مدت‌هاست مدافع آن است. بانک مرکزی اعلام کرده که تورم ۲ درصد را ترجیح می‌دهد، این همچنین هدف (یا نقطه میانی در یک گستره هدف) بانک‌های مرکزی بریتانیا، کانادا، سوئد و اسرائیل است.

برنانکه این گام‌ها را به عنوان راهی برای شفاف سازی و پیش‌بینی‌پذیری و به این ترتیب کارآمدی بیشتر سیاست پولی می‌داند؛ اما به طور عملی اعتقاد بر این است که سیستم بانکداری فدرال برای راه‌اندازی رشد اقتصادی به راه‌های جدیدی نیاز دارد. نرخ‌های پایین برای مدت طولانی‌تر یکی از این راه‌هاست، چون بازده اوراق قرضه را کاهش می‌دهد.

برخی مسوولان بر این باورند که فدرال رزرو با چارچوب کاری که صراحتا آن را به کاهش بیکاری یا افزایش بازده متعهد کند، بهتر خواهد توانست انتظارات بخش خصوصی را برآورده کند. فدرال رزرو تا این حد پیش نرفت اما هدف تورم (واژه‌ای که مدارک رسمی فدرال رزرو استفاده نمی‌کردند اما برنانکه در یک کنفرانس مطبوعاتی آن را استفاده کرد) از دو راه کمک می‌کند.

یک اینکه، ۲ درصد در انتهای بالایی گستره‌ای است که مسوولان پیش از این قابل قبول می‌دانستند. تورم بالا‌تر، نرخ‌های بهره واقعی پایین‌تر و به این ترتیب تحریک‌کننده‌تر را القا می‌کند. دو اینکه، بازار‌ها پیش از این فکر می‌کردند که فدرال رزرو آنقدر روی تورم متمرکز است که به محض اینکه به ۲ درصد برسد، همان‌جا نگه داشته خواهد شد، حال بیکاری هرقدر هم که بالا باشد. برنانکه این مفهوم را با تاکید بر اینکه فدرال رزرو به همین میزان هم روی بیکاری متمرکز است، رد می‌کند. اگر قرار باشد تورم از ۲ درصد بالا‌تر برود؛ در حالی که اقتصاد به طرز غیرقابل قبولی ضعیف است، فدرال رزرو به موقع آن را پایین خواهد آورد.

شفافیت فزاینده کمک‌کننده است. از آنجایی که فدرال رزرو در آگوست خود را به دو سال نرخ نزدیک به صفر متعهد کرده است، بازده خزانه‌داری به‌‌رغم اخبار اقتصادی بهتر از میزان پیش‌بینی شده، حول و حوش ۲ درصد نوسان کرده است. بازده پیش از اینکه دوباره صعود کند، در نتیجه خبر پیش‌بینی‌های جدید فدرال رزرو سقوط کرده است.

اما این توفان فعالیت هم هنوز ممکن است کافی نباشد. در واقع فدرال رزرو پیش‌بینی‌هایش برای رشد اقتصادی را بین ۲/۲ درصد و ۲/۷ درصد در ۲۰۱۲ پایین آورد؛ فدرال رزرو رشدی مابین ۲/۸ - ۳/۲ درصد را در ۲۰۱۳ پیش‌بینی می‌کند. به نظر می‌رسد تا پایان سال ۲۰۱۳ بیکاری که در حال حاضر ۸/۵ درصد است به زیر ۸ درصد برسد. در ضمن، تورم در یا زیر هدف جدید ۲ درصد خواهد بود. در حالی که نرخ بیکاری بالاست و تورم هنوز ضعیف است، محرک پولی به راحتی توجیه‌پذیر است. برنانکه راه را برای این گزینه باز گذاشته است. عجیب اینکه او آن را توجیه خواهد کرد.