روزنامه فرهیختگان هم در یادداشت اصلی صفحه یک خود به نقد رسانه‌ بی‌بی‌سی پرداخت و نوشت: «بی‌بی‌سی فارسی با یک طراحی روشن، مدتی است لایه ایدئولوژیک و هسته سخت نظام را هم مخاطب خود قرار داده است. انتخاب موضوع‌های خاص‌گرایانه با موضوعاتی مثل تاریخ جنگ، آینده قدرت در ایران و... نشانه‌های روشنی از این هدف‌گذاری است. طبعا لازمه پیشبرد چنین ایده‌ای ایجاد سمپاتی خبری نسبی با این طیف است. بخش‌های گرایه! شده از گزارش‌های این دو خبرنگار در شبکه‌های اجتماعی عموما مذهبی را باید نشانه‌ای از کارکرد این سیاست دانست. بی‌بی‌سی خوب می‌داند با ایجاد این هم‌سخنی می‌تواند در بزنگاه‌های سیاسی هر چقدر که ممکن شد، نظام ادراکی این طیف را تحت‌تاثیر قرار دهد، در واقع کوهنورد و ناجی در تل‌آویو هستند؛ اما برای آینده تهران میکروفن در دست گرفته‌اند.»

روزنامه اعتماد اما تیتر یک خود را به روش‌شناسی وفاق ملی اختصاص داد. این روزنامه گفت‌وگویی با علی ربیعی داشته و از قول او آورده است: «این رویکردها‌(خالص‌سازی، یکدست‌سازی و...) همگی با شکست روبه‌رو شده‌اند. کشور در سطوح سیاسی، حکمرانی، اجتماعی و نهادهای مدنی و... به اندازه‌ای دچار تعارضات و پراکندگی شده بود که وفاق به عنوان راه‌حل‌های برون‌رفت از بن‌بست‌های تلنبار شده در برابر ما قرار گرفت. اما چرا وفاق یک امر بی‌بدیل است؟ با توجه به تجربه زیسته‌ام و بنا به تعبیری خاص، مبتنی بر پیچی که طی سال‌های اخیر در سیاست خورده‌ام به این نتیجه رسیده‌ام که ما در فهم مسائل دچار اختلاف‌نظر هستیم. این تعارضات فقط در میان سیاستگذاران و در سطح نخبگی سیاسی نبود.»

اخبار مرتبط