دسته اول جریانی که به کنایه رئیس‌جمهور را رئیس‌الوزرا خوانده بود. این جریان طیف وسیعی را دربر می‌گرفت، از جریانی رادیکال در خارج از کشور تا طیفی که مشاوران دولت روحانی بودند و در موضوع کابینه رئیس‌جمهور را بلاموضوع تصویر کردند. جریان دوم افرادی که در هزینه کردن از رهبر انقلاب از هیچ تلاشی فروگذار نکردند و چه در صحن مجلس و چه خارج از آن به این اقدام خسارت‌بار مبادرت ورزیدند.» در بخش دیگر این مقاله جریان سوم را کسانی دانسته که «احتمالا دوست نداشتند رهبر انقلاب از تشکیل کامل و زودهنگام دولت به عنوان اتفاق مطلوب یاد کنند. برای آنها در جریان رای اعتماد کابینه ‌فقط یک مساله موضوعیت داشت؛ اینکه بدون توجه به مصالح ملی به عنوان دِگرِ گفتمانی دولت پزشکیان خود را مطرح کنند و برای این کار حاضر بودند هرکاری بکنند.»

روزنامه کیهان هم در مطلبی با عنوان «ابطال یک دروغ بزرگ» بار دیگر به پزشکیان تاخت: «افراطیون مدعی اصلاحات، دو دروغ را با هم گفتند تا الزام قانونی بررسی صلاحیت وزیران در مجلس را دور بزنند: اینکه کابینه در هماهنگی کامل با رهبری بسته شده(!) و اینکه درباره یکایک وزیران پیشنهادی، استعلام گرفته شده و بنابراین نیازی به بررسی مجدد مجلس نیست!»  روزنامه همشهری هم در مطلبی در رابطه با خبری که درباره پلمب شدن بیمارستان لولاگر منتشر شده بود، نوشت: «بیمارستان لولاگر نه تعطیل شده و نه پلمب!» روزنامه جمهوری اسلامی هم با محکوم کردن قوانین جدید طالبان علیه زنان آورد: «این قانون با واکنش‌های شدید داخلی و بین‌المللی روبه‌‌رو شده است. یوناما روز گذشته گفت که این قانون دارای مکانیسم‌های اجرایی «خودسرانه» بوده و به ماموران امر به معروف و نهی از منکر طالبان اختیارات غیر قابل قبولی داده است.»