حسین شریعتمداری در سرمقاله دیروز روزنامه کیهان با اشاره به اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها نوشت: امروزه گرانی از محدوده کالا و خدماتی که افزایش قیمت آن پیش‌بینی شده و برای جبران این افزایش طبیعی از قبل و در متن طرح چاره‌اندیشی شده بود فراتر رفته است و متاسفانه دو عامل «سودجویی» عرضه‌کنندگان کالا و خدمات و نیز، «سوءمدیریت» در نظارت بر چرخه تولید و عرضه، برای مردم- مخصوصا اقشار کم درآمد و حقوق بگیران ثابت- دردسرساز شده است و در همان حال، بخش‌هایی از دولت محترم و برخی از مسوولان در کانون‌ها و مراکز دیگر نظام، در چالش‌های غیرضروری و فرصت‌سوز به خواب و خواب گزاری مشغولند. کیهان افزود: شنیده‌ها حاکی از آن است که جلسات تخصصی هدفمندی یارانه‌ها که در فاصله‌های کوتاه برای نظارت بر حسن اجرای این طرح و پیشگیری از پی آمدهای ناهنجار و احتمالی تشکیل می‌شد، این روزها به طور منظم و آن‌گونه که قرار بود، تشکیل نمی‌شود!

به نوشته شریعتمداری، دود حاصل از پدیده گرانی در صورتی که با آن مقابله جدی نشود، فقط به چشم مردم کم درآمد یعنی حامیان پا به رکاب و همیشگی نظام نمی رود، بلکه چشم نظام نیز از این دود در امان نیست. چرا که اولا درآمد نامشروع حاصل از گرانی به جیب سودجویان حرامخوار که طیفی اندک و کم شمار و همواره در تقابل با مردم و نظام هستند می‌ریزد و پی آمدهای سوء آن به حساب نظام و دولت محترم نوشته می‌شود. ثانیا؛ پیدایش این تلقی مسوولان نظام، امور اصلی را وانهاده و به مسائل کم اهمیت -و یا در درجه چندم اهمیت و اولویت- مشغولند، به اقتدار نظام در سایر عرصه‌ها نیز آسیب می‌رساند. مثلا در حالی که طرح سرنوشت‌ساز و جهش آفرین هدفمندی یارانه‌ها نیاز به توجه جدی دولت محترم دارد، چرا باید، پیشنهاد واگذاری ۱۰۰۰ متر زمین به هر خانوار که نه کارشناسانه است و نه- با توجه به شرایط و مختصات جغرافیایی و اجتماعی- امکان‌پذیر، به «موضوع روز» تبدیل شود و ذهن و وقت و ظرفیت گره‌گشای دولت را به خود اختصاص دهد?