در این میان تنها احزاب موجود در این جریان‌ها انتخابات درون‌گروهی متداول خود را برگزار کرده‌اند یا نشست‌هایی میان احزاب درون خود را برگزار کرده‌اند؛ نشست‌هایی که تنها به بیان نقشه راه آنها در انتخابات آتی منتهی شده و نتیجه ملموس دیگری نداشته است. دراین میان جریان اصلاح‌طلب در غیاب چهره‌های اثرگذار و معروف همیشگی این جریان منفعل‌تر از دوره‌های گذشته بیشتر به نظاره تحولات کشور و جامعه برای تصمیم‌گیری نهایی درمورد انتخابات مجلس نشسته است. این جریان اگرچه سخنی از عدم حضورش در عرصه انتخابات نمی‌گوید، اما بررسی گفتمان احزاب موجود در آن سردی فضای انتخاباتی حاکم در این جریان را القا می‌کند‌. شاید هم این جریان در انتظار اعلام نتایج نهایی تایید صلاحیت‌هاست، اما بعید به نظر می‌رسد در صورت تایید چهره‌های مورد نظرش هم بتواند همچون دوره‌های پیشین بر فضای سرد درون انتخاباتی خود غلبه کند‌.

 درسوی دیگر شاید بتوان گفت که فضای انتخاباتی برای جریان اصولگرا به واسطه رقابت‌های درون‌گروهی‌شان داغ‌تر است؛ رقابت میان سه ضلع این جریان که هرکدام تلاش دارند صندلی‌های سبز بهارستان را از زیر پای گروه دیگر به سمت خود بکشند و برنده بازی دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی شوند. همه اینها نشان می‌دهد در این دوره بازی اصلی انتخاباتی میان اصولگرایان درجریان است؛ بازی که سه ضلع دارد.

ضلع اول شورای ائتلاف است که به نظر می‌رسد با برگزاری همایش انتخاباتی مبنا‌(مجمع بیداری نیرو‌های انقلاب) در آبان ماه و حضور محمد‌باقر قالیباف در آن تکلیفش را با دو ضلع دیگر روشن کرده است. در واقع قرار گرفتن دوچهره شاخص اصولگرایی یعنی غلامعلی حداد‌عادل، رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و محمد‌باقر قالیباف، رئیس مجلس در این همایش در کنار هم از دید برخی ناظران بدین معنا است که از این پس قرار است قالیباف نقش محوری‌تری ایفا کند. نکته دیگر این همایش قدرت گرفتن جریان نواصولگرایی در اردوگاه اصولگرایی است. جریانی که معتقد به لزوم تحول در جامعه البته از منظر اصولگرایی است و با دو ضلع دیگر نیز درهمین خصوص زاویه جدی دارد. شاید بتوان گفت که حوادث سال گذشته تا حدزیادی فاصله تفکرات این گروه را با دیگر اصولگرایان بیشتر کرد و درنهایت منجر به ساخت سه‌ضلعی اصولگرایانی شد که حالا مبنا را به واسطه نزدیک‌تر بودن برخی اظهارنظرهای قالیباف و حدادعادل در حوادث سال گذشته با بخشی از بدنه اجتماعی در راس این ضلع قرار داده است‌.

در ضلع دوم شورای وحدت یا همان اصولگرایان سنتی با هدایت جامعه روحانیت مبارز قرار دارند که در حوزه اقتصاد و سیاست و جامعه تفکرات اصولگرایانه ارتودکسی دارند. این جریان به وضوح با مجلس تحت ریاست محمد‌باقر قالیباف زاویه جدی دارد و کارنامه مجلس یازدهم را در حوزه‌های مختلف ناموفق می‌داند. نگاه شورای وحدت به مجلس آینده تشکیل مجلس با بافت سنتی‌تر است‌. نگاهی که روز ۱۵آذر در دومین نشست مشترک دبیران کل احزاب و روسای کمیته‌های شورای وحدت اصولگرایان که با هدف تدوین برنامه انتخاباتی این تشکل سیاسی در انتخابات مجلس، برگزار شده بود به وضوح از سوی منوچهر متکی، سخنگو و دبیر اجرایی شورای وحدت بیان شد و خواستار تشکیل مجلسی کارآمدتر شد. او همچنین به صراحت اعلام کرد که «جامعه روحانیت مبارز به عنوان یک فراتشکیلات انقلابی و دینی، هدایتگر این جریان است.»

در ضلع سوم رقابت‌های درون جریانی اصولگرایان نیز احزاب پایداری و شریان قرار دارند که اگرچه تشکیل اولیه آن ریشه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۴ دارد، اما به تدریج رنگ جامه خود را تغییر داده و حالا می‌توان از آنها به عنوان اصولگرایان بنیادگرا یاد کرد. تاکنون این سه ضلع انتخاباتی نشانه‌ای از ائتلاف برای کسب کرسی‌های بهارستان از خود نشان نداده‌اند‌. در این میان می‌توان دو سناریو را برای جبهه اصولگرایی در روزهای منتهی به انتخابات مجلس متصور شد‌. نخست اینکه رقابت این سه ضلع با یکدیگر برای ورود نامزدهایشان به مجلس به عنوان جریان غالب جدی‌تر شود و حتی تخریب یکدیگر را در دستور کار قرار دهند‌. سناریوی دوم بستگی به ورود پرقدرت اصلاح‌طلبان به عرصه انتخابات دارد که می‌تواند منجر به اتحاد میان این سه ضلع با یکدیگر شود که بعید به نظر می‌رسد. سه ماه دیگر مشخص خواهد شد که کدام یک از سه ضلع فوق در غیاب جریان اصلاح‌طلب گرداننده اصلی مجلس دوازدهم خواهند بود.