نگارش برخی خاطرات در دفترچه سرّی

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به خاطراتی که می‌نویسد، می‌گوید: در برخی سال‌ها دو دفتر خاطرات دارد که یکی به کلی سری و خیلی کوچک است و دیگری دفتری عمومی ‌که با خود همه جا برده است. آیت‌الله هاشمی‌ رفسنجانی که با پایگاه خبری «آینده‌نیوز» سخن می‌گفت درباره نوشتن خاطرات خود و اینکه آیا همه اتفاقات را نقل کرده یا خیر گفت: قبل از انقلاب به خاطر مسائل امنیتی نه‌ تنها خاطرات بلکه مذاکراتی را که با مبارزین درباره مسائل مبارزه داشتیم، نمی‌نوشتیم. بعد از انقلاب نیز تا مدت‌ها همان وضع را داشتیم. شاید در سال‌های اول انقلاب همه این‌گونه فکر نمی‌کردند، ولی ما به خاطر نگرانی‌های به ‌جا مانده از دوران مبارزه به این نتیجه رسیده بودیم که ضبط نکنیم. البته تصمیمات و مصوبات شورا به دقت تهیه، ابلاغ و منتشر می‌شد. عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه معمولا خاطرات خود را در دودفتر جداگانه که یکی سری و دیگری عمومی ‌بوده می‌نوشته است، یادآور شد: به‌طور کلی دیدم مسائلی است که کاملا سری تلقی می‌شود. من که دفتر خاطراتم را در جاهای کاملا سری نمی‌گذاشتم. در منزلم بود یا وقتی به مسافرت می‌رفتم، همراهم می‌بردم. بعضی از مطالب کاملا سری بود. آنها را در دفتر جداگانه می‌نوشتم. فکر می‌کنم یکی از مسائل مهم ما که در آن تاریخ، شروع شده بود، کسالت امام بود. روزانه هم مسائلی پیش می‌آمد، اما کسالت امام خیلی برای ما مهم بود. چون از آن ناحیه احساس خطر می‌شد. وی ادامه داد: بعضی از مسائلی هم که مربوط به جنگ بود که خیلی سری بود. آبروی اشخاص را مراعات می‌کردم که هنوز هم مراعات می‌کنم. گاهی افرادی می‌آمدند و درباره اشخاص و افراد دیگر گزارش‌هایی می‌دادند و شکایاتی می‌کردند. ثابت نشده بود. فقط کسی به من گفته بود. یادداشت می‌کردم و نمی‌خواستم قبل از اینکه آن فرد را ببینم یا دادگاهی درباره آن حکم دهد، جایی نوشته و در جامعه گفته شود. مطمئنا اسباب اشکالات واقعی می‌شد.

هاشمی‌رفسنجانی خاطرنشان کرد: دو سال این کار به صورت دو دفتر بود. الان دو دفتر مکرر دارم. دفتر به کلی سری خیلی کوچک است. یک تقویم بغلی است که مطالب مهم را در آن یادداشت می‌کردم. بقیه سال‌ها در اوراق جداگانه بود. الان که می‌نویسم، به آنها مراجعه می‌کنم که اگر مطلب قابل انتشاری در آن باشد، به تقویم اصلی اضافه می‌کنم. آن کار از لحاظ امنیتی، حیثیتی و بعضی چیزها کار درستی بود. اگر چنان کاری نمی‌کردم، ممکن بود اشکالاتی پیش می‌آورد.

عضو مجلس خبرگان در پاسخ به این که آیا رهبری هم خاطرات روزانه می‌نویسند، گفت: چیزهایی می‌نویسند. همان موقع می‌دانستم که می‌نویسند. همین الان که گاهی با هم مذاکره می‌کنیم، ایشان به دفترشان مراجعه می‌کنند و می‌گویند این مساله این‌گونه بود یا من می‌گویم این‌گونه بود. ایشان آن مقدار که می‌نوشتند، مفصل‌تر از من می‌نوشتند. همه را نمی‌نوشتند، اما چیزهایی که برایشان مهم بود، می‌نوشتند. لابد حاج احمدآقا و آیت‌الله موسوی اردبیلی هم می‌نوشتند. دقیقا نمی‌دانم.