به گزارش انتخاب، احمدی افزود: اگر همزمان یک درگیری یا وضعیت متشنج هم در خلیج فارس اتفاق می‌‌‌افتاد، غرب در موقعیت بسیار دشوارتری قرار می‌‌‌گرفت. یعنی قیمت انرژی خیلی بیشتر می‌‌‌شد و فشار‌‌‌های اقتصادی به خاطر افزایش قیمت انرژی و تورم در غرب شدت می‌‌‌گرفت. در چنین هنگامه‌‌‌ای افزایش حجم و‌ درصد غنی‌سازی در ایران از یکسو و اعتراضات و مسائل داخلی در ایران نیز از شهریور سال گذشته به این سو وارد معادله شده و وضعیت را بغرنج‌‌‌تر کرده است. کوروش احمدی درباره لغو محدودیت‌های موشکی در اکتبر گفت: در این میان یک فاکتور مهم نزدیک شدن تاریخ انقضای تحریم اقلام موشکی در اکتبر است. اگر سه کشور اروپایی تا ۱۸ اکتبر یعنی تا پنج، شش ماه دیگر «مکانیزم ماشه» یا اسنپ بک در بند ۱۱ قطعنامه را فعال نکنند، این تحریم‌‌‌ها لغو می‌شود، اگر فعال بکنند قطعنامه‌‌‌های تحریم قبلی سازمان ملل بر‌می‌‌‌گردند. هنوز مشخص نیست چه خواهد شد. یعنی ما نشانه‌‌‌ای مبنی بر اینکه اروپا از این کار منصرف شده باشد یا قصد اقدام در این مورد را داشته باشد، در دست نداریم. در این مورد تا حدودی مساله این است که کار ایران با آژانس به کجا خواهد کشید و تکلیف هیات فنی آژانس که در ۴ مارس گذشته قرار شد به ایران بیاید هنوز روشن نیست. البته آقای اسلامی چند روز قبل گفت مذاکرات بین کارشناسان فنی ایران و آژانس به خوبی پیش می‌رود. البته اینکه آژانس ساکت است و تهران هم ساکت است، ممکن است نشانه این باشد که به صورت غیرعلنی دارند کار می‌کنند و پیش می‌‌‌روند و نظر آژانس تامین است. او افزود: عامل مهم دیگر تعیین‌تکلیف کل برجام است. اگر تا اکتبر تکلیف برجام روشن نشود، سوال بزرگ این است که آیا غربی‌‌‌ها اجازه منقضی شدن تحریم اقلام موشکی را خواهند داد یا خیر. یا اگر بتوانند امتیازاتی در مورد آژانس و دوربین‌‌‌ها و سه سایت قدیمی مورد اختلاف بگیرند برایشان کافی خواهد بود یا خیر. البته بند غروب بعدی نیز در ۲۰۲۵ در مورد لغو تحریم اقلام هسته‌‌‌ای و خاتمه و انقضای کل قطعنامه ۲۲۳۱ و خارج شدن مساله هسته‌‌‌ای ایران از دستور کار شورای امنیت خواهد بود. مساله کنونی فعلا این است که با توجه به نکات و گره‌‌‌های مورد اشاره، در فاصله الان تا اکتبر بحث احیای برجام و مکانیزم ماشه به کدام سمت خواهد رفت.