امیر محبیان در سرمقاله دیروز روزنامه رسالت در پاسخ به این سوال که «پس از ریاست‌جمهوری، چه گزینه‌هایی در برابر احمدی‌نژاد قرار دارد؟» نوشت: احمدی‌نژاد همواره از عنوان «استادی دانشگاه» به مثابه جایگاه خیزش خود به‌سوی مقامات اجرایی نام برده و بدان افتخار کرده است که البته جای فخر هم دارد؛ اما بازگشت احمدی‌نژادی که «بیش فعالی» هیچ‌گاه او را آرام نگذاشته، به دانشگاه آن هم برای تدریس یا راهنمایی رساله‌ها از نظر بسیاری بعید است. محبیان می‌افزاید: هرچند احمدی‌نژاد از لحاظ روانشناختی روحیه‌ای مهاجم دارد، ولی ریشه‌های عقیدتی او و نیز خاستگاه احمدی‌نژاد، سخت اجازه می‌دهد که او در مقام اپوزیسیون قرار گیرد.

به نوشته «رسالت» احمدی‌نژاد ظرف دو دوره ریاست‌جمهوری جدا از یک سابقه اجرایی، برای خود مجموعه‌ای از خطوط و مرزبند‌ی‌های سیاسی و نیز با کمک آقای مشایی، چارچوب‌هایی از یک گفتمان خاص پدید آورده است [بنابراین] شاید طبیعی‌ترین کار برحسب خصلت‌های روحی احمدی‌نژاد، راه‌اندازی یک حزب سیاسی با عضویت هواداران و همکارانش به‌منظور پیشبرد دیدگاه‌های سیاسی- اعتقادی است.