این کارشناس مسائل بین‌الملل با تاکید بر اینکه معتقدم در سه سطح تحلیل افکار عمومی و احزاب اصولگرا و اصلاح‌طلب یک برداشت ناقص از چین است، گفت: «اما این برداشت ناقص از کجا می‌آید؟ ایران در بهترین حالت یک قدرت منطقه‌ای است و در ۱۲۰ سال‌گذشته تجربه‌‌‌‌‌‌‌‌ای نداریم که قدرت‌های بزرگ خواسته باشند با مشورت ایران در منطقه تصمیم بگیرند. متاسفانه این تصور و رویکرد که فکر کنیم منابع و ژئوپلیتیک ایران به شکلی است که همه باید با ما کنار بیایند و ظرفیت‌های ایران در این سطوح همیشگی و ابدی است، به‌شدت جریان دارد اما امروز شاهدیم که در بحث چین این تز به دیوار سخت برخورد کرده‌است؛ البته این یک مساله فرهنگی است و نقد آن سخت است. وقتی چین تصمیم به ارتباط تنگاتنگ با کشورهای مخالف و منتقد ایران در منطقه می‌گیرد یا حتی روسیه، شوکی به افکار عمومی وارد می‌شود.»

قهرمان‌‌‌‌‌‌‌‌پور با بیان‌‌‌‌‌‌‌‌ اینکه در ایران خیلی‌‌‌‌‌‌‌‌ها فکر نمی‌کردند چین این کار را کند یا حداقل برای گسترش روابطش با کشورهای عربی منطقه، علیه ایران موضع‌گیری نکند و مواضع یک‌جانبه علیه ایران و به نفع امارات و عربستان اتخاذ نکند، گفت: «مواضع چین در این سفر برای ایران شوک‌‌‌‌‌‌‌‌آور بود، هم برای بازیگران سیاسی داخلی ایران و هم افکار عمومی. برخی اول از در انکار نسبت به این مواضع وارد شدند، بعد که متن بیانیه مشترک چین و عربستان متشر شد، دیدیم که کاملا صریح و شفاف علیه حاکمیت جزایر سه‌گانه نوشتند که نشان‌دهنده دخالت چین در امور داخلی ایران بود. چینی‌‌‌‌‌‌‌‌ها خط‌قرمز ایران را می‌دانند و از این‌رو این موضع‌‌‌‌‌‌‌‌گیری بسیار عجیب بود، اما ما هنوز نسبت به اینکه دلیل واقعی چین برای این کار چه بوده‌است، پاسخی نداریم. اینکه چین با این کار به ایران پشت کرده‌است؟ یا به‌دنبال تجارت هم‌‌‌‌‌‌‌‌زمان با ایران و عربستان و امارات است؟ آنها هنوز حرفی نزده‌اند، از این‌رو برداشت دقیقی نمی‌توانیم فعلا ارائه کنیم.»