از سویی دلار هم دیگر دلار قدیم نیست، ارزشش در بازار جهانی کمتر شده است. از این رو اگر این دو عامل را در کنار هم قرار دهیم یک اقتصاددان علاقه‌مند به منافع ملی کشورش طبیعی است که از افزایش تولید نفت استقبال نکند.» وی ادامه داد: «از طرف دیگر وقتی قیمت سوخت و نفت و گاز افزایش می‌‌یابد، معمولا کشورهای صنعتی و تولید‌کننده کالا این افزایش قیمت سوخت را با افزایش قیمت کالاهایشان جبران می‌کردند. در این معادله یک نوع تعادل و توازن ایجاد می‌شد که کشورهای صنعتی و تولید‌کننده هیچ‌گاه متضرر نشوند.» زنگنه درباره تاثیر این تصمیم بر فضای سیاسی داخلی آمریکا و رویکرد این کشور به ویژه نسبت به عربستان ادامه داد: «باید در نظر داشته باشیم که دو بافت اقتصاد سیاسی در آمریکا یعنی شرکت‌‌های تولید‌کننده نفت و شبکه‌های توزیع فرآورده‌ها اعم از پالایش و توزیع در این رابطه ذی‌‌نفع هستند. شرکت‌‌های تولید‌کننده‌‌ نفت حامی جمهوری‌خواهان هستند اما شبکه‌های توزیع حامی دموکرات‌‌ها. اگر بایدن در این شرایط از این تصمیم اظهار نارضایتی می‌کند در حقیقت به این دلیل است که شرکت‌‌های توزیع‌‌کننده حامی دموکرات‌‌ها تحت فشار قرار خواهند گرفت، در حالی که شرکت‌‌های استخراج‌کننده نفت سود بیشتری از این وضعیت خواهند برد.»