به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: پیمان دفاع هوایی پیشنهادی ایالات متحده برای خاورمیانه، چه به شکل یک اتحاد تمام‌عیار یا غیر از آن، شباهت‌های جالبی با سیستم دفاع موشکی ناتو در اروپا دارد. تهدید فزاینده ناشی از موشک‌های ایران و ترس از اینکه تهران می‌تواند از آنها برای تسلیحات هسته‌ای استفاده کند، محرک اصلی تلاش‌های ایالات متحده در ۲۰سال گذشته برای استقرار سپر دفاع موشکی در اروپا و خاورمیانه بوده است.اکنون و در شرایطی که دولت بایدن اعتراف می‌کند که شانس احیای توافق هسته‌ای روز به روز در حال کاهش است، سپر ضد‌موشکی ناتو دوباره به اولویت تبدیل شده است. حمایت قاطعانه ایران از جنگ روسیه در اوکراین - از جمله گزارش‌هایی مبنی بر اینکه این کشور پهپادهای جنگی را برای استفاده در اوکراین به روسیه می‌دهد - می‌تواند نگرانی‌ها درباره تهدید بالقوه ایران برای اروپا را زنده کند.برخی کارشناسان هشدار داده‌اند که ایران احتمالا همکاری امنیتی تحت حمایت ایالات متحده در میان اسرائیل و کشورهای خلیج‌فارس را یک «اتحاد تهاجمی» درک کرده که این دولت را تشویق می‌کند برنامه هسته‌ای خود را تسریع و عملیات نظامی علیه کشورهای متحدشده علیه خود را تشدید کند.

همکاری نزدیک، چه رسد به یک اتحاد، می‌تواند اختلافات موجود را تقویت و در عین حال امید به راه‌حل دیپلماتیک را خاموش کند. به شکلی قابل پیش‌بینی، ایران برنامه‌های دفاع هوایی مشترک را محکوم کرده و هشدارهای قدیمی در آمریکا درباره تاثیر بی‌ثبات‌کننده دفاع موشکی در اروپا و جاهای دیگر را تکرار کرد.در میان ترس از عقب‌نشینی ایالات متحده از منطقه، همین منطق در خاورمیانه نیز صدق می‌کند. در دوران اوباما، واشنگتن بی‌نتیجه تلاش کرد تا کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را متقاعد کند قابلیت‌های دفاع موشکی خود را یکپارچه کنند. در حالی که کشورهایی مانند عربستان سعودی، امارات متحده عربی، عمان و قطر برای مقابله با تهدید احتمالی هسته‌ای ایران، سامانه‌های دفاع موشکی از جمله سیستم پاتریوت و سامانه دفاع ارتفاع بالا را از ایالات متحده خریداری کرده بودند، رقابت‌ بین کشورهای خلیج فارس مانع ایجاد دفاع یکپارچه شد.

افزایش فعالیت‌های موشکی و پهپادی ایران در منطقه، از جمله حملات سال ۲۰۱۹ این کشور به تاسیسات نفتی عربستان، اکنون احتمال ایجاد اتحاد یکپارچه دفاع هوایی را افزایش داده است. کشورهایی مانند عربستان سعودی و امارات روابطی با ایران دارند که باید آن را حفظ کنند. با این حال، آنها ممکن است سیستم دفاعی یکپارچه را - به‌خصوص اگر شامل نیروهای آمریکایی به عنوان تقویت‌کننده روحیه و نیروی بالقوه باشد - به عنوان موهبتی ببینند که می‌تواند احتمال جنگ خطرناک منطقه‌ای را کاهش دهد.