ایسنا- میوه «به» به دلیل خواصی که دارد در درمان عفونت‌های ریوی و اختلالات روده‌ای بسیار مفید است.

خوردن «به» برای رفع وسواس، افسردگی و تقویت اعمال معده، ورم حاد روده مفید و اسهال‌های ساده و خونی موثر است. این میوه برای خونریزی‌های رحمی، بواسیر و رفع سوزش ادرار نیز مفید است.

دانه «به» از نظر طبیعت سرد و ترش است و پوست دانه «به» در آب گرم لعاب فراوانی می‌دهد. از قدیم لعاب بهدانه را برای رفع التهاب دستگاه گوارشی، رفع سرفه و سینه درد، خشکی حلق، سوزش و خشکی دهان و زبان، رفع گرفتگی صدا، قطع‌ تب و درمان سل و زخم روده‌ها و ... به کار می‌بردند.

مالیدن لعاب بهدانه به پوست برای تسکین و التیام سوختگی آتش و معالجه آفتاب‌زدگی و درمان سرمازدگی، ترک یا شقاق لب و ناراحتی بواسیر مفید است. مغزدانه «به» نیز دارای یک ماده سمی به نام آمیگوالین است که تولید اسید سیانیدریک می‌کند لذا آن را نباید خورد و باید فقط از لعاب آن استفاده کرد.