ایسنا: صلاح الزواوی، دومین سفیر فلسطین در تهران است که به دلیل حضور طولانی‌مدت در سمت سفیری در ایران، به وی لقب مقدم‌‌‌السفرای هیاتهای سیاسی را داده‌‌‌اند، اکنون پس از ۴ دهه ماموریت وی در تهران به پایان رسیده و به زودی نیز جانشین وی معرفی خواهد شد. خداحافظی صلاح الزواوی با حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در حالی انجام شد که این دیپلمات برجسته و قدیمی فلسطینی حدود ۴ دهه به عنوان سفیر دولت فلسطین در تهران عهده‌دار این مسوولیت بود. صلاح زواوی متولد فلسطین و سفیر دولت فلسطین در ایران بود که پس از هانی الحسن عهده‌دار این مسوولیت شد. هانی الحسن از اعضای شورای مرکزی جنبش فتح و از رهبران برجسته فلسطینی بود و در ایامی که ایران در جنگ تحمیلی با عراق به سر می‌برد، عرفات، الحسن را از تهران فراخواند تا عهده‌دار مسوولیت در وزارت کشور شود، بنابراین پس از او صلاح زواوی به عنوان دومین سفیر فلسطین در ایران پس از هانی الحسن شد. مقدم السفرای هیاتهای سیاسی در تهران دراواخر سال ۱۹۸۰ پس از پیروزی انقلاب اسلامی با عنوان سفیر فلسطین در تهران منصوب شد. او خود از آغاز ماموریتش در ایران می‌گوید: «در اوایل فوریه ۱۹۸۱ (بهمن ۱۳۵۹)همراه شهید ابوعمار به ایران آمدم و مسوولیتم را آغاز کردم. برادر ابوعمار (یاسر عرفات) مرا به حضرت امام(ره)، رئیس جمهور وقت و دیگر رهبران بزرگ انقلاب معرفی کرد.»
سوابق سفیر ۴ دهه‌‌‌ای فلسطین در ایران
صلاح الزواوی از اولین بنیان‌گذاران جنبش فتح است. به گفته وی وقتی انقلاب فلسطین مبارزات مسلحانه خود را در سال ۱۹۶۵ آغاز کرد یکی از کسانی بوده که در این انقلاب حضور داشته است. وی پیش از اینکه به عنوان سفیر در تهران مشغول به کار شود، در سال ۱۹۶۸ سفیر فلسطین در الجزایر، سال ۱۹۷۵ سفیر فلسطین در برزیل و در سال‌‌‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ به عنوان سفیر فلسطین در کنیا مسوولیت سفارت خانه را به عهده داشته است. زواوی برخلاف عرف دیپلماتیک که دوران ماموریت و مسوولیتش به پایان رسیده بود اما به درخواست دولتش همچنان به عنوان سفیر در ایران فعالیت داشت که به گفته وی «ماندن در این سمت فراتر از سیاست است.»
جانشین احتمالی زواوی
باوجودی که هنوز سفیر جدید فلسطین در تهران به طور رسمی معرفی و اعلام نشده است اما حمیدرضا دهقانی، سفیر ایران در دوحه در مطلبی که در صفحه اینستاگرام خود درباره صلاح زواوی منتشر کرده، نوشته است: «امیدوارم آقای زواوی که همچنان میهمان ماست، عمرش بلند باشد و فرزندش راه پدر را ادامه دهد و نگذارد چراغ سفارت در این خاندان خاموش شود.»
