به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: نماینده ویژه آمریکا در مسائل ایران، رابرت مالی، این حرکت سیاسی را رهبری می‌کند که در روز پنج‌شنبه ۱۱ نوامبر جاری آغاز شده و در قالب آن، مالی به برخی دولت‌های واقع در خاورمیانه، از جمله امارات، عربستان، بحرین و اسرائیل، سفر می‌کند.  پرونده توافق هسته‌‌‌ای ایران و دور هفتم مذاکرات هسته‌‌‌ای وین، در رأس مذاکرات مسوول آمریکایی با دولت‌‌‌های خلیج فارس قرار دارد و دیدگاه آمریکا در مورد این توافق به اطلاع رهبران دولت‌‌‌های عضو شورای همکاری‌‌‌های خلیج‌فارس می‌‌‌رسد.  اعلام شروع سفر مالی به دولت‌‌‌های خلیج‌فارس با اعلام ایران در مورد از سر‌گیری مذاکرات وین با قدرت‌‌‌های بزرگ در مورد توافق هسته‌‌‌ای سال ۲۰۱۵ در تاریخ ۲۹نوامبر همزمان شد.  تاکید ایران از زبان مذاکره‌کننده ارشد تهران، علی باقری‌کنی مطرح شد که در توییتی نوشت: «توافق کردیم که مذاکرات برای رفع تحریم‌های غیر‌قانونی و غیر‌انسانی در تاریخ ۲۹ نوامبر آغاز شود.» این مساله در بیانیه‌‌‌هایی از سوی ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز مورد تاکید قرار گرفت.  با بازگشت به مذاکرات وین، یک دیدگاه تقریبا واحد در مورد این توافق در بین کشورهای خلیج فارس وجود دارد، که مبتنی بر جلوگیری از برخورداری ایران از سلاح هسته‌‌‌ای است که ادعا می‌شود امنیت ملی این کشور‌‌‌ها را تهدید می‌کند، افزون بر اینکه این دولت‌‌‌ها مدعی‌اند توافق جدید باید با معیار‌‌‌های قوی‌تری امضا شود که دولت‌‌‌های خلیج‌فارس نیز یکی از طرف‌‌‌های حاضر در آن باشند.

عاید المناع، تحلیلگر سیاسی تاکید می‌کند که هدف از سفر نماینده ویژه آمریکا در مسائل ایران به کشورها‌ی خلیج فارس، پرسیدن نظر این دولت‌‌‌ها در مورد بازگشت به توافق هسته‌‌‌ای با ایران است.  دولت‌‌‌های خلیج فارس که با نماینده آمریکا به گفت‌وگو می‌‌‌نشینند- به‌ویژه عربستان-یک خواسته اصلی از ایالات متحده دارند: اینکه دولت‌‌‌های عضو شورای همکاری‌‌‌های خلیج‌فارس نیز نماینده‌‌‌ای در بین گروه ۱+۵ داشته باشند. در حالی که این مساله با مخالفت ایران مواجه می‌شود، به صورت همزمان ایالات متحده به دنبال آن است تا به مواضع مشخصی در مورد این درخواست دولت‌‌‌های خلیج‌فارس دست یابد. همان‌طور که ایالات متحده با سفر مالی قصد دارد پیش‌نویس توافق هسته‌‌‌ای جدید را به دولت‌‌‌های خلیج فارس ارائه دهد، یعنی قبل از اینکه این پیش‌نویس با ایران و دولت‌‌‌های حاضر در توافق مورد مناقشه و بررسی قرار گیرد.

پس از خروج ایالات متحده از توافق هسته‌ای، ایران غنی‌سازی اورانیوم خود را به ۶۰‌ درصد رساند، همین مساله می‌تواند موجب طرح شروط جدیدی برای توافق شود.  به عقیده المناع، ایالات متحده شروطی را برای بازگشت به توافق هسته‌‌‌ای مطرح می‌کند، اما این شروط لزوما همان مواردی که ترامپ به عنوان شرط برای بازگشت به گفت‌وگو با ایران عنوان کرد، نخواهد بود.  در مقابل، تهران هم برای احیای توافق هسته‌ای، سه شرط برای واشنگتن مشخص می‌کند که عبارتند از: رفع تحریم‌ها، دادن ضمانتی از سوی آمریکا در مورد خارج نشدن دوباره آن از توافق و اعتراف واشنگتن به اشتباه در خروج از توافق و ایجاد وضعیت فعلی.  در مورد بازگشت دولت بایدن به توافق هسته‌ای، المناع معتقد است که دولت‌‌‌های شورای همکاری خلیج‌فارس، هیچ اعتراضی روی توافق ندارند، البته به شرطی که یکی از مهم‌ترین بند‌‌‌های آن، محدودیت ظرفیت هسته‌‌‌ای ایران باشد.  وی مدعی است: دولت‌‌‌های خلیج فارس می‌‌‌خواهند که این توافق شامل توقف حمایت مالی ایران از احزاب مخالف دولت‌‌‌های شورای همکاری خلیج‌فارس به‌ویژه در یمن و عراق شود، چرا که این احزاب خطری برای دولت‌‌‌های منطقه است.  به طور کلی، این تحلیلگر سیاسی تصریح می‌کند که دولت‌‌‌های خلیج فارس از تعامل دولت جدید آمریکا با پرونده هسته‌‌‌ای ایران اطمینان ندارند، از این رو به سمت برقراری ارتباط با چین و روسیه حرکت کردند. دولت‌‌‌های خلیج‌فارس از ایالات‌متحده می‌‌‌خواهند که حسن نیت خود را ثابت کرده، به حفظ استقرار و امنیت این دولت‌‌‌ها نیز احترام بگذارد و مشکلات با ایران را حل کند.

 

اخبار مرتبط