چه کسی می‌تواند در وزارت آموزش و پرورش تحول بنیادین ایجاد کند؟
گزینههای وزارتخانه خالی روی میز رئیس‌جمهور
هفته گذشته فهرست ۱۰ نفره‌ای به کمیسیون آموزش مجلس تقدیم شد که نام احمدقیومی به عنوان نخستین نام در آن فهرست درج شده بود. برخی از نمایندگان مجلس به «دنیای اقتصاد» گفتند که در میان اسامی ۱۰ نفره، قیومی بیشترین سابقه مرتبط با آموزش و پرورش را داشته است.
منابع موثق از حذف ۷ نفر از فهرست ۱۰ نفره خبر داده‌اند. تنها سه گزینه در این فهرست باقی مانده‌است که کمترین سوابق آموزش‌وپرورشی را در رزومه خود ثبت کرده‌اند. در این میان گزینه نهایی دو نفر خواهند بود که یکی از آنها گزینه یکی از جریان‌های خاص سیاسی است.
در این میان باید منتظر رؤیت نتایج تعامل رئیس‌جمهور با برخی گروه‌ها و جریان‌های خاص بود. در صورتی که نظر رئیس‌جمهور بر تامین منافع کلان حوزه آموزش و پرورش باشد، بی‌تردید مجلس را برای تصدی اثر‌گذارترین فرد بر آموزش و پرورش در شرایط کنونی متقاعد خواهد کرد. یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های موجود طی دو سال گذشته، چالش‌های آموزشی و نقصان‌های موجود در این زمینه است. با آنکه مدیران آموزش و پرورش از هدر‌رفت منابع در آموزش‌ها‌ی آنلاین و بار مالی کرونا در آموزش و پرورش گزارشی ارائه نکرده‌اند، اما نارضایتی اولیا از سطح سواد و یادگیر‌ی دروس توسط دانش‌آموزان موید این مطلب است. با این حال به نظر می‌رسد وزیر غایب دولت سیزدهم در آموزش و پرورش با چالش بزرگ رفع نواقص درسی و آموزش برخط مواجه شود.
مجلس و دولت سرنوشت آموزش و پرورش به ویژه در ایام پسا‌کرونا و سرنوشت اجرای سند تحول بنیادین این وزارتخانه را به دستان چه کسی خواهد سپرد؟
آیا از بین گزینههای موجود گزینه اصلح انتخاب می‌شود؟
آیا شیوه آزمون و خطا در وزارت آموزش و پرورش ادامه خواهد یافت یا با استفاده از شوالیه‌های موجود در ارتش آموزش و پرورش به جنگ رخوت‌زدایی از این وزارتخانه خواهد رفت؟
«دنیای اقتصاد» سوابق محتمل‌ترین گزینههای تصدی وزارت آموزش و پرورش را بررسی کرده است که از جمله آنها می‌توان به احمد قیومی، علی احمدی، محمدمهدی زاهدی، سیدمحمد حسینی و مسعود فیاضی اشاره کرد.
با استناد به اطلاعات رزومه‌های موجود، احمد قیومی، دانش‌آموخته دکترای مدیریت رسانه، از مدیران سابق مناطق آموزش و پرورش شهر تهران و مشاور سابق مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران بوده است.
نام او در هر سه لیست ارسالی دولت به مجلس و حتی لیست سه نفره اولیه ارسالی به مجلس بوده است. هرچند قیومی از حمایت گروه‌ها و جریان‌های خاص سیاسی برخوردار نشده است، اما شنیده‌ها حاکی است به دلیل سوابق اجرایی مرتبط و اعلام برنامه اضطراری و کاربردی برای رفع نواقص آموزش آنلاین، رئیس‌جمهور نظر مساعد‌تری نسبت به احمد قیومی دارد. ازجمله سوابق اجرایی احمد قیومی می‌توان به مشاور برنامه‌ریزی مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران، مشاور برنامه‌ریزی مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران، معاون آموزش نوآوری منطقه ۹ و مدیر آموزش و پرورش مناطق ۹ و ۲ تهران، مدیرعامل مجتمع فرهنگی آموزشی سراج، معلم مدرسه، مدرس دانشگاه و تربیت معلم اشاره کرد.
همچنین وی در دوره‌ای مدیرکل آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور بوده و از مدیران اجرایی قوی، تحول‌گرا و جوان‌گرا است. از مهم‌ترین خصوصیت‌های قیومی، می‌توان به توان بالای مدیریتی، توانایی بسیج منابع و امکانات درون‌سازمانی و برون‌سازمانی در مسیر بهبود چالش‌های آموزش و پرورش و قدرت تعامل بالای وی اشاره کرد.
در این میان و در کشاکش سهم‌خواهی گروه‌های ذی‌نفع از رئیس‌جمهور، اخیرا نام یک کاندیدا در فهرست ۷ نفره بالا و پایین می‌شود و اولویت آن تغییر می‌کند. شنیده‌ها حاکی است مسعود فیاضی، برادر داماد علیرضا زاکانی، شهردار تهران نیز جزو گزینه‌هایی است که از حمایت ویژه برخی گروه‌ها برخوردار است.
در رزومه مسعود فیاضی می‌توان به مدیرکلی دفتر انتشارات و تکنولوژی آموزشی اشاره کرد. گفته شده است فیاضی همزمان که مدیرکل بوده، مدیرمسوول مجلات رشد هم بوده است. او دو سال هم معاونت آموزش و فرهنگ مرکز پژوهش‌های مجلس را بر عهده داشته است. از سوی دیگر علیرضا علی‌احمدی، چهره شناخته شده‌ای است و سابقه دو سال وزارت آموزش و پرورش را در کارنامه خود دارد. او در دولت سیزدهم طی حکمی از سوی رئیس سازمان برنامه‌وبودجه به عنوان معاون امور علمی، فرهنگی و اجتماعی این سازمان منصوب شده است.
علی‌احمدی دارای دکتری تخصصی مدیریت از دانشگاه تربیت مدرس و استاد تمام دانشکده مدیریت، اقتصاد و مهندسی پیشرفت دانشگاه علم و صنعت ایران است.
نام سیدمحمد حسینی، معاون پارلمانی فعلی دولت نیز در بین گزینههای محتمل تصدی وزارت آموزش و پرورش به چشم می‌خورد. بنا به اطلاعات رسیده، در بدنه دولت بسیار تلاش می‌شود تا حسینی بر مسند وزارت آموزش و پرورش بنشیند. حسینی متولد ۱۳۴۰ در شهر رفسنجان و دانش‌آموخته دکترای فقه و مبانی حقوق اسلامی است.
