پاسخ احمد زیدآبادی به درخواست رئیسی

همچنین به گزارش «ایسنا» احمد زیدآبادی، پژوهشگر مسائل سیاسی در واکنش به درخواست رئیس‌جمهور منتخب برای ارائه راهکار و پیشنهاد در کانال تلگرامی‌اش متنی را منتشر کرد. او در بخشی از این مطلب نوشت: سال‌های سال یکی از اعتراضات امثال من به زمامداران کشور این بوده است که چرا حاضر به شنیدن حرف‌های ما نیستید و راهکارهای‌مان را برای اداره درست جامعه به کلی نادیده می‌گیرید.

اکنون فردی که در مقام ریاست‌جمهوری قرار گرفته است، به هر علتی، از من و شمار بسیاری از منتقدان صریح‌اللهجه وضع موجود، درخواست کرده است که اگر انتقاد و پیشنهاد و راه‌حلی داریم به‌طور مستقیم در اختیار دفترش قرار دهیم.

در مقابل این درخواست، منطقا به چهار طریق می‌شد واکنش نشان داد. نخست اینکه آن را به سکوت برگزار کنیم و بی‌پاسخ بگذاریم. دوم اینکه بگوییم اصلا شما را به رسمیت نمی‌شناسیم و هیچ راه‌حلی هم برای‌تان نداریم. سوم اینکه بگوییم نظرها و پیشنهاد‌های‌مان در آثار نوشتاری و گفتاری‌مان مطرح شده است، اگر می‌خواهید می‌توانید به آنها رجوع کنید و چهارم هم اینکه بگوییم، باشد! من پیشنهاد‌هایم را به‌صورت موجز و مرتب به شما منتقل می‌کنم و منتظر تا‌ثیر آنها در برنامه‌های‌تان می‌مانم. با این حساب، اگر من به تکبرم بها می‌دادم، طریق نخست را برمی‌گزیدم، اگر خواهان ساقط کردن نظام سیاسی بودم، طریق دوم را انتخاب می‌کردم، اگر در پی فرستادن طرف به‌دنبال نخود سیاه برمی‌آمدم به طریقه سوم متوسل می‌شدم. ولی من ترجیحم این است که پیشنهادها و انتقادهایم مورد توجه قرار گیرد و حتی‌المقدور به کار گرفته شود تا‌ بلکه کشورم از این وضعیت اسفبار گامی به جلو بردارد؛ بنابراین طریق چهارم را منطقی‌تر یافتم. زیدآبادی در ادامه با بیان اینکه هیچ ضمانتی در کار نیست که پیشنهادهای امثال من مورد کمترین توجهی قرار گیرد یا اثری برجا بگذارد، نوشت: اینها را من بهتر از دیگران می‌دانم ولی در عین حال، این را هم می‌دانم که اگر فردا روزی کشور با بحرانی جدی و خطرناک روبه‌رو شد، باید برای آرامش وجدانم پاسخی در چنته داشته باشم. در آن شرایط اگر یکی مانند سید‌ابراهیم رئیسی به‌دلیل بروز تهدید علیه کشور، مورد انتقادمان قرار گرفت، برنگردد و بگوید که این وضع تقصیر خود شماست!  بر این اساس، نوشتن چند صفحه پیشنهاد برای من، بهترین پاسخ برای فرداست. حداقل اینکه حکمِ «سنگ مفت گنجشک مفت» را برایم دارد. اگر به آنها عمل شد که چه بهتر از این؟ و اگر نشد فردا روزی می‌توانم با وجدانی آسوده بگویم؛ من که هر چه به عقلم می‌رسید با زبانی آرام و خیرخواهانه به شما پیشنهاد کردم، چرا به کار نگرفتید؟