«خط حزب‌الله»؛ هفته‌نامه خبری تحلیلی دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله العظمی خامنه‌ای منتشر کرد
نظر رهبر انقلاب درباره طرح سهمیه‌بندی بنزین
در این گزارش آمده است: آذرماه سال گذشته، رهبر انقلاب با اطلاع از نقشه آشوبی که برای ایران طراحی شده، چنین فرموده بودند: «اینکه اینها گفتند در سال ۹۷ ما چنین می‌کنیم، چنان می‌کنیم و نقشه‌هایی را برای جمهوری اسلامی ابراز کردند - یعنی در واقع نقشه‌شان لو رفت- این ممکن است فریب باشد؛ ممکن است جنجال را برای سال ۹۷ بکنند، نقشه را برای سال ۹۸ بکشند.» پیش‌بینی رهبر انقلاب درست از آب درآمد و این‌بار به بهانه اعتراض به سهمیه‌بندی بنزین، بار دیگر پروژه آشوب در کشور کلید خورد.
پیام رهبر انقلاب به نمایندگان مجلس
عصر روز شنبه ۲۵ آبان ماه، با گسترش آشوب‌ها در شهرهای مختلف، جلسه فوق‌العاده شورای‌عالی امنیت ملی مبتنی بر وظایفی که در اصل ۱۷۶ قانون‌اساسی برای آن در نظر گرفته شده است، جهت تصمیم‌گیری درباره این موضوع برگزار شد. در جلسه شورا، همه اعضا متفق‌القول بر این نظر بودند حالا که این طرح کلید خورده، باید اجرا شود وگرنه عقب‌نشینی از این موضع، شدیدتر شدن آشوب‌ها و ناامنی‌ها را به‌دنبال خواهد داشت. اما اقناع نمایندگان مجلس در این شرایط، فراتر از توان رئیس مجلس بود، برای همین، نظر اعضای شورای‌عالی امنیت ملی این بود که برای حل این موضوع، باید از رهبر انقلاب کمک گرفته شود. صبح روز یکشنبه، جلسه غیرعلنی مجلس برای تصمیم‌گیری درباره طرح سهمیه‌بندی بنزین برگزار شد. آقای لاریجانی رئیس مجلس، درحالی به سمت بهارستان رفت که پیغامی کوتاه، از رهبر انقلاب برای نمایندگان داشت: «پیرو اظهارنظر برخی از نمایندگان محترم در باب مصوبه اخیر سران قوا، لازم است به حضرات محترم نمایندگان گفته شود مقتضی است که هرگونه اقدامی درخصوص این مصوبه در مجلس در چارچوب مصوبات شورای‌عالی امنیت ملی باشد و از آن تخطی نشود و شرایط حساس کشور موردتوجه قرار گیرد. توفیقات آنان را از خداوند متعال خواستارم.» وقتی پیام رهبر انقلاب در مجلس خوانده شد، مجلس آرام شد.
نظر رهبر انقلاب درباره طرح سهمیه‌بندی بنزین
صبح همان روز اما رهبر انقلاب بنا به رسم همیشگی، درس خارج فقه خود را در ساعت ۶:۴۵ صبح برگزار کرد و درباره اتفاقات اخیر فرمودند: «بنده در این قضیه سررشته ندارم، یعنی تخصص این کار را ندارم، به آقایان هم گفتم ... چون نظرات کارشناس‌ها هم در این قضیه بنزین مختلف است، بعضی‌ها آن را لازم و واجب می‌دانند، بعضی‌ها مضر می‌دانند؛ بنابراین من هم که صاحب‌نظر نیستم... لکن اگر سران سه قوه تصمیم بگیرند من حمایت می‌کنم... سران قوایند، نشسته‌اند با پشتوانه کارشناسی یک تصمیمی برای کشور گرفته‌اند، باید عمل بشود به آن تصمیم.»
پیش از این البته رهبر انقلاب به‌صورت مکتوب نیز نظر خود درباره این موضوع را به سران سه قوه گفته بودند. در بخشی از جلسه چهلم شورای‌عالی هماهنگی سه قوه به تاریخ ۳۰/ ۶/ ۹۸، بدون مشخص شدن زمان اجرای این طرح، بر سر اصلاح قیمت حامل‌های انرژی بحث شد و در بندهای «الف و ب» صورت‌جلسه این تاریخ، مصوب شد که بنزین در کشور به دو صورت سهمیه‌بندی و آزاد عرضه شود. قیمت بنزین سهمیه‌ای از قرار لیتری ۱۵۰۰ تومان و قیمت بنزین آزاد از قرار لیتری ۳ هزار تومان خواهد بود. در بخشی دیگر نیز درباره منابع حاصله از افزایش قیمت بنزین بحث شد و نهایتا در بند «ج» به تصویب رسید که این منابع، به پرداخت به خانوارهای کم‌درآمد و دارای حقوق ثابت تعلق بگیرد.
نظر کلی رهبر انقلاب درباره مدیریت مصرف سوخت، از قبل مشخص بود. اصلاح الگوی مصرف حامل‌های انرژی، از جمله بنزین، با توجه به مصرف زیاد و بی‌رویه آن، یک ضرورت برای کشور است و رهبر انقلاب نیز بارها بر آن تأکید کرده بودند. اما گزارش مکتوب جلسه فوق که تقدیم رهبر انقلاب شد، ایشان تصمیم‌گیری درباره قیمت آن، یا چگونگی اجرای آن را برعهده کار کارشناسی مسوولان و متخصصان و اجماع سران قوا نهادند.
چرا رهبر انقلاب ورود کردند؟
با این حال، نظر نداشتن رهبر انقلاب در مورد افزایش قیمت بنزین یا موکول کردن این موضوع به‌نظر سران قوا، موجب نشد رهبر انقلاب، نسبت به ناامنی‌هایی که ایران را به بهانه فوق مورد تهدید قرارداده بود واکنشی نشان ندهند. به همین علت، رهبر انقلاب با جدا کردن مردم از صف آشوبگران، عواقب خطرناک آشوب را به همه گوشزد کردند: «در یک چنین حوادثی معمولا اشرار، کینه‌ورزان، انسان‌های ناباب وارد میدان می‌شوند، گاهی بعضی از جوان‌ها هم از روی هیجان با اینها همراهی می‌کنند و این جور مفاسد را به بار می‌آورند؛ این مفاسد هیچ مشکلی را درست نمی‌کند جز اینکه علاوه بر هر مشکلی که هست، ناامنی را هم اضافه می‌کند. ناامنی بزرگ‌ترین مصیبت برای هر کشوری است، برای هر جامعه‌ای است... عرض من این است که هیچ‌کس به این اشرار کمک نکند... این کارها، کار مردم معمولی نیست.»
همه حرف همین است. دومینوی خطرناکی درحال کلید خوردن بود، از یک طرف امکان اختلاف و چندگانگی میان مسوولان وجود داشت و از طرف دیگر پیاده‌نظام دشمن در خیابان‌ها، جان و مال مردم را مورد هجوم وحشیانه خود قرار داده بودند.
جالب است در این بین، برخی از دلسوزان که متوجه دقیق ابعاد حوادث اخیر نشده بودند، به رهبر انقلاب پیشنهاد دادند برای تصمیمی که دولت براساس اختیارات قانونی گرفته، خود را هزینه نکنند. اما نظر رهبر انقلاب کاملا متفاوت بود. رهبر انقلاب معتقدند «اصلا رهبری وجودش برای همین مواقع است و اعتبار رهبری هم برای استفاده در همین زمان‌ها است»، یعنی زمان‌هایی که کشور در شرایط خاص قرار دارد و جز با ورود رهبری، مساله حل نخواهد شد. بنابراین در این مواقع، اساسا رهبری «تکلیف شرعی» دارند فارغ از آنکه نتیجه آن به نفع شخص رهبری باشد یا به ضرر او، وارد میدان شده و انقلاب را از خطر اصلی نجات دهند؛ یعنی درست مانند سیره امام خمینی(ره). ایشان بارها فرموده بودند: «من تکلیفم را تشخیص داده‌ام و هر کجا باشم انجام وظیفه خواهم کرد، هرچه پیش آمد، برای من اهمیت ندارد.» یا در جایی دیگر می‌فرمایند: «من کاری به هیاهو و درود گفتن‌ها ندارم، بلکه شخصا به تکلیف شرعی‌ام می‌پردازم.»
واضح است که در اینجا، دفاع از تصمیم درست یا نادرست دولت موضوعیت ندارد. اصل، نقشه و توطئه خطرناکی است که دشمن و آشوبگران درحال پیاده کردن آن هستند. اصل، جلوگیری از «ناامنی» کشور و مردم است. ناامنی بدترین بلایی است که می‌تواند آینده یک ملت را به مخاطره بیندازد. بدون امنیت، هیچ آرمانی، از جمله «عدالت» و «آزادی» هم قابل دستیابی نیست. امنیت اگر نباشد، زندگی روزمره تک‌تک مردم هم نامعلوم خواهد بود. برای همین وقتی رهبر انقلاب دیدند که دشمنان برای ضربه زدن به امنیت کشور کمربندهایشان را محکم بسته‌اند، فارغ از آنکه تصمیم دولت در این مقطع زمانی، درست بوده یا نه، به‌عنوان رهبر جامعه، «حجت و تکلیف شرعی» دارند که وارد میدان شوند و شدند.
