به نظر می‌رسد با این روش بهتر بتواند از فشار کمبود فلج‌کننده این ارز خارجی که اقتصادش را به رکود کشانده کم کند.  بحران نقدینگی این کشور آفریقایی باعث کمبود همه چیز در کشور شده، از سوخت گرفته تا نان. اکثر این محصولات هم وارداتی هستند. زیمبابوه ارز ملی خود را یک دهه پیش کنار گذاشت تا به تورم فوق‌العاده بالایش خاتمه دهد و بعد جای آن سبدی از ارزها را استفاده کرد که دلار پرکاربردترینشان است.  بانک مرکزی زیمبابوه دلار‌های نمادین چاپ کرد و نامش را دلار RTGS گذاشت تا هزینه‌های فراوان دولت تامین شود. این کار باعث یک سیستم در هم پیچیده از نرخ‌های ارز شد که مشتریان با توجه به نحوه پرداختشان قیمت‌های مختلفی را واریز می‌کردند. تاکنون، زیمبابوه سعی داشته دلار‌های واقعی را به‌صورت الکترونیکی منتقل کند و معمولا از بازار سیاه و دلارهای نقدی به جای آن استفاده می‌کند. چیدزا ماتزیما، یک تحلیلگر ارشد در ژوهانسبورگ گفت: «این یک قدم کوچک ولی مهم در روند طولانی عادی کردن سیستم پولی در کشور است که به طرز قابل ملاحظه‌ای به بازار موازی پرداخت کالاها و خدمات بستگی دارد.» کنفدراسیون صنایع زیمبابوه در ماه جاری گفت که دولت باید به بانک‌ها اجازه دهد دلارها را در یک مزایده معامله کنند تا جلوی فروپاشی اقتصادی گرفته شود.