به گزارش «ایسنا» روزنامه مصری المصری‌الیوم، در مقاله‌ای به قلم یحیی نورالدین با عنوان خصومت با قطر نوشت: درخواست برای قطع روابط با ایران در دوره مبارک و نامگذاری قاتل سادات در پایتخت تهران صورت گرفت، اما این استدلال بعد از انقلاب ۲۵ ژانویه (درمصر) از بین رفته و در دوره اخوان و تبدیل شدن دوستان قاتل سادات به ستارگان عرصه سیاسی، این مساله اهمیت خود را از دست داد.

این روزنامه‌نگار ادامه داد: در آن زمان نیز ما مطالب جدیدی را در رابطه با دلایل قطع روابط با ایران شنیدیم که هرگز تا قبل از آن نشنیده بودیم، مانند گسترش تشیع، رافضی‌ها و حسینیه‌ها و توهین به صحابه! اگر اختلافات عقیدتی تعیین‌کننده ماهیت روابط بین کشورها با یکدیگر است، پس چگونه مصر با هند و چین کنفوسیوس روابط نزدیکی برقرار می‌کند؟ و چگونه ترکیه سنی روابطی قوی با ایران برقرار می‌کند؟ و چگونه حدود ۲ میلیون گردشگر ایرانی به ترکیه سفر می‌کنند؟ اگر ملتی شایستگی نزدیکی و تقریب بین شیعه و سنی با یکدیگر را داشته باشد آن ملت، ملت مصر است.

در ادامه این مقاله آمده است: هیچ‌کس به اندازه سنی‌های مصر، اهل بیت پیامبر (ص) را دوست ندارند و مساجد آنها گواهی بر این مدعاست. همه می‌دانند که شیخ محمود شلتوت، شیخ اسبق مسجدجامع‌ الازهر به‌عنوان اولین کسی که لقب امام اکبر را به خود اختصاص داد پیروی از مذهب تشیع را مجاز اعلام کرد. بنابراین چه کسی شایسته‌تر از مصری‌ها برای از بین بردن اختلافات بین امت اسلامی و متحد کردن آنهاست. علاوه بر این مصر به خوبی به روح تسامح و پذیرش دیگران واقف است و از دوران‌های قدیم، مسلمانان و مسیحیان با صلح و صفا در خاک این کشور در کنار یکدیگر زندگی کرده‌اند و همین امر باعث شده است این کشور وضعیتی منحصربه‌فرد و ترکیب جمعیتی خاصی داشته باشد که باعث می‌شود توانایی آن برای ایجاد اتحاد بیشتر از دیگران باشد.