ظریف: نگرش ترامپ مانع گفت‌وگوی فراگیر است

دنیای اقتصاد : وزیر امور خارجه ایران در نشستی با اشاره به رویکرد رئیس‌جمهوری آمریکا گفت: گفت‌وگو یک ضرورت امنیتی و حیاتی است. متاسفانه امروز فردی در ایالات متحده قدرت را به‌دست گرفته است که فهم و درکی از روابط فرهنگی ملت‌ها ندارد.

به گزارش «ایسنا» محمدجواد ظریف صبح دیروز در نخستین اجلاس گفت‌وگوی فرهنگی آسیا که با حضور ۷۰ نفر از شخصیت‌های فرهنگی و علمی از ایران و ۲۱ کشور آسیایی در حسینیه‌الزهرا(س) سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد، ابراز کرد: «آسیا مهد فرهنگ‌ها و تفکرات گوناگون است و در جامعه بین‌المللی نیز قاره آسیا را با تفکر، فلسفه و گفت‌وگو می‌شناسند، اما امروز همین منطقه محل بحران، درگیری و کشتار شده است که این مساله با مبانی فرهنگی و اعتقادی در دیدگاه‌های مختلف آسیا همخوانی ندارد.»

ظریف با بیان اینکه در قرن‌های گذشته براساس یک پارادایم مبتنی بر قدرت حرکت کرده‌ایم و این حرکت و پارادایم حاصلی جز ضرر، خشونت و درگیری به همراه نداشته است،‌ گفت: «پارادایم قالب در روابط بین‌الملل مبتنی بر دشمن‌انگاری، حذف و ائتلاف‌سازی برای درهم کوبیدن دشمنان فرضی و اعتقاد به بازی حاصل جمع صفر است. براساس تمام تجربیات بشری بازی حاصل جمع صفر به نتیجه بازی حاصل جمع منفی می‌انجامد. اگر بخواهیم به قیمت ناامنی دیگران برای خود امنیت بخریم ناگزیر به ناامن کردن خود کمک کرده‌ایم و اگر بخواهیم سایرین را به وحشت بیندازیم که خود به آرامش برسیم در این مسیر نیز همگان را به وحشت انداخته‌ایم حتی خودمان را.»

او تاکید کرد: «اصطلاح بازدارندگی هسته‌ای اصطلاحی است که به آن دیوانگی می‌گویند؛ یعنی نابودی تضمینی مشترک. ما امروز خیال می‌کنیم در امنیت زندگی می‌کنیم، تفکر مبتنی بر ائتلاف‌سازی و حذف دیگران و دشمن‌سازی تفکری است که از سوی قدرت‌های سلطه‌گر بر جهان تحمیل شده است و این تفکر ناگزیر جهان را به سمت خصومت، دشمنی و کشمکش می‌کشاند. ما ناگزیریم پارادایم گفت‌وگو را جایگزین آن کنیم؛ پارادایم مبتنی بر فراگیری، شاملیت و حضور همگان برای رفع مشکلات مشترک جهانی است. در این گفت‌وگوی فرهنگی و آسیایی ما بیشتر به دنبال فهم، درک و شنیدن و یادگیری هستیم قبل از آنکه به دنبال تحمیل عقاید یا حتی اقناع طرف مقابل باشیم، به‌دنبال درک خاستگاه فکری و نگرانی‌های طرح مقابل هستیم.» وزیر امور خارجه گفت: «در گفت‌وگو اولین چیزی که به آن می‌رسیم انسانیت مشترک همه ما است و اولین چیزی که به آن دست می‌یابیم خطرات و فرصت‌های مشترک است که همه ما با آن روبه‌رو هستیم. بر همین اساس از پارادایم حذف به سمت پارادایم فراگیری و گفت‌وگو که مهم‌ترین اقدام در این مسیر است، حرکت می‌کنیم. متاسفانه ما امروز می‌بینیم فردی قدرت را در ایالات‌متحده به دست گرفته است که آن‌قدر فهم و درک ندارد که ملت‌ها را با الفاظ رکیک و غیرقابل باور خطاب می‌کند. این الفاظ از دهان فردی خارج می‌شود که مسوول یک کشور است. این فرهنگ و نگرش مانع رسیدن به یک پارادایم گفت‌وگوی فراگیر می‌شود.»