در زمان دانشجویی هم به لحاظ شخصی به ایشان علاقه‌مند بودم و حتی درخواست دادم در دادسرای کارکنان دولت کارآموز قاضی مرتضوی شوم اما گفتند چون آن ناحیه امنیتی است، مخالفت می‌شود. او همچنین افزود: به‌ لحاظ فکری و روحی هم‌تیپ فکری‌ام بود. حتی در دوران دانشجویی هم عکس قاضی مرتضوی را بالای تخت چسبانده بودم. او در پاسخ به سوالی در مورد حوادث سال ۸۸ و دستور بازداشت فعالان و اعضای ستادها گفت: در ٢٤ خرداد ٨٨ درگیری‌ها شروع شد و حکم دستگیری بسیاری از فعالان سیاسی را بنابر درخواست مراجع امنیتی صادر کردیم.

حیدری در بخش دیگری از گفت‌وگویش با شرق گفت: سخت‌ترین روز کاری‌ام ٢٩ خرداد سال ٨٨ بود که تا فردای آن‌ ۱۱۰۰ نفر بازداشت شدند که حدود ٢٠٠ تا ٣٠٠ نفر را به‌تنهایی آزاد کردم و ٧٠٠ تا ٨٠٠ نفر را با صدور قرار، بازداشت کردم که در اوین، بازداشتگاه پلیس پیشگیری و چند بازداشتگاه امنیتی دیگر که نمی‌توانم بگویم، نگهداری می‌شدند. قاضی پرونده کهریزک در پاسخ به سوالی در مورد سرنوشت آن ٧٠٠ نفر بازداشت‌شده در١٨ تیر ٨٨ نیز گفت: بنده تا ساعت ١٢ شب حدود ٤٠٠ نفر را پس از پالایش اولیه آزاد کردم و در ١٩ تیر از ٢٧٠ نفر باقی‌مانده بنا به تشخیص شخصی خودم به آن دلیل که در اوین فضای مناسب برای نگهداری آنها موجود نبود، پس از رایزنی با مسوولان کهریزک و تهیه فضای مناسب، ١٤٠ نفر به بازداشتگاه کهریزک و ١٤٠ نفر را به اوین اعزام کردم که متاسفانه پس از پنج روز سه نفر از آنها به علت شرایط نگهداری و بدرفتاری‌های انجام‌شده فوت کردند. وی همچنین گفت: بنده تمامی مسوولیت‌های اعزام آن افراد به کهریزک را پذیرفته و می‌پذیرم که آقای مرتضوی هیچ نقشی در آن نداشته است. قاضی حیدری در پایان این گفت‌وگو در پاسخ به این سوال که بابت ماجرای تلخ کهریزک نمی‌خواهید از مردم عذرخواهی کنید، گفت: از مقام معظم رهبری و ملت ایران طلب عفو و بخشودگی دارم.