تنزل عرصه ثبت‌نام ریاست‌جمهوری در ایران
حمید بعیدی‌نژاد
سفیر ایران در انگلیس
در این روزها عرصه ثبت‌نام انتخابات ریاست‌جمهوری متاسفانه به عرصه مضحکه و خنده و طنزهای تلخ و ناراحت‌کننده‌ای تبدیل‌شده است. مردی که کودک خود را برای ثبت‌نام آورده، خانواده‌ای که پدر و مادر به همراهی دو فرزندشان به‌طور جمعی برای ثبت‌نام آمده‌اند، مرد میانسالی که تحصیلاتی در سطح چهار ابتدایی دارد و می‌گوید فقط برای خنده آمده‌ام، جوانی که با کمترین سطح تحصیلات از دادن یارانه سالانه صد هزار دلاری برای مبارزه با فقر سخن می‌گوید، خانم طراح لباسی که شهرت خود را عاملی قوی در جلب آرا می‌داند، استادکار بنایی که قصد دارد کار مملکت را مانند کار گچ‌کاری تمیز و مرتب کند و مردی که مثلا با انگلیسی صحبت کردن خود با تمسخر به دوربین‌ها لبخند می‌زند.
حمید بعیدی‌نژاد
سفیر ایران در انگلیس
در این روزها عرصه ثبت‌نام انتخابات ریاست‌جمهوری متاسفانه به عرصه مضحکه و خنده و طنزهای تلخ و ناراحت‌کننده‌ای تبدیل‌شده است. مردی که کودک خود را برای ثبت‌نام آورده، خانواده‌ای که پدر و مادر به همراهی دو فرزندشان به‌طور جمعی برای ثبت‌نام آمده‌اند، مرد میانسالی که تحصیلاتی در سطح چهار ابتدایی دارد و می‌گوید فقط برای خنده آمده‌ام، جوانی که با کمترین سطح تحصیلات از دادن یارانه سالانه صد هزار دلاری برای مبارزه با فقر سخن می‌گوید، خانم طراح لباسی که شهرت خود را عاملی قوی در جلب آرا می‌داند، استادکار بنایی که قصد دارد کار مملکت را مانند کار گچ‌کاری تمیز و مرتب کند و مردی که مثلا با انگلیسی صحبت کردن خود با تمسخر به دوربین‌ها لبخند می‌زند.
اما اینها همه در این پیام سهیم هستند که: آمده‌اند روش ثبت‌نام برای ریاست‌جمهوری را به سخره بگیرند و با چهره‌سازی‌های عجیب و خاص خودشان در جلوی دوربین‌ها، خود و مردم سیاست‌زده را با طرح طنزگونه مسائل مهم کشور به خنده درآورند و جالب اینجاست که همه هم تاکید می‌کنند که می‌دانند صلاحیت آنها تایید نخواهد شد.بله درست است که هیچ‌کس این افراد را جدی نمی‌گیرد اما بی‌شک این صحنه‌ها در سطح شأن و شئون کشور بزرگ ما نیست. فکر نمی‌کنم در جهان امروز کشور دیگری مثل ایران باشد که عرصه ثبت‌نام برای ریاست‌جمهوری به‌عنوان عالی‌ترین مسوولیت اجرایی کشور در آن تا این حد تنزل یافته باشد. تا به حال حدود بیش از هزار نفر برای ثبت‌نام آمده‌اند که جز تعداد اندکی از آنها، خود نیز کمترین جدیتی در این اقدام ندارند. این در حالی است که عرصه ثبت‌نام برای انتخابات ریاست‌جمهوری در هر کشوری، عالی‌ترین صحنه معرفی سیاستمدارانی با علم و تجربه برای فراهم آوردن تضارب اندیشه‌ها و ارائه بهترین برنامه‌ها برای اداره بهتر کشور در یک نظام سیاسی است و انتظار هم این است که نامزدهای ریاست‌جمهوری به‌رغم تفاوت دیدگاه‌های خود نسبت به اولویت‌های کشور، با ثبت‌نام در این انتخابات حضور یک برنامه جدی و موثر را به معرض تصمیم مردم بگذارند. خب، امسال هم گذشت اما به نظر نمی‌رسد روشی که برای ثبت‌نام کاندیداها اعمال می‌شود مناسب شأن و شخصیت جهانی کشور ما باشد. فکر هم نمی‌کنم قانون‌گذار قانون اساسی کشورمان نیز از این عبارت که ریاست‌جمهوری باید از رجال سیاسی و مذهبی کشور باشد، چنین عرصه‌ای را در تصور داشته است. بنده اطمینان دارم که وزارت محترم کشور و مسوولان اجرایی برگزاری انتخابات بیش از همه در این روزها در ناراحتی هستند. آنها مانند عرصه ثبت‌نام انتخابات مجلس شورای اسلامی نیاز به قوانینی دارند که حد و حدود ثبت‌نام‌کنندگان را مشخص‌تر تعریف کند تا این سازوکار مانع شود که صحنه ثبت‌نام انتخابات نامزدهای ریاست‌جمهوری به چنین سطحی تنزل کند. حتی قانون به خیلی از این افراد که برای ثبت‌نام ریاست‌جمهوری مراجعه می‌کنند حاضر نیست گواهینامه رانندگی بدهد.
ارسال نظر