دنیای اقتصاد: وزیر امور خارجه عربستان گفت که بی‌طرفی عراق می‌تواند به بهبود روابط تهران-ریاض کمک کند. به گزارش «راشاتودی»، عادل الجبیر که روز شنبه در سفری غیر منتظره و پس از ۲۷ سال از تاریخ ۱۹۹۰ که مصادف با حمله صدام به کویت و قطع روابط دولت‌های عربی با عراق بود، برای دیدار با حیدر العبادی نخست‌وزیر و ابراهیم جعفری وزیر امور خارجه راهی بغداد شد. دفتر وزیر امورخارجه عراق پس از این دیدارها بیانیه ای منتشر و اعلام کرد: «عادل الجبیر در بغداد تاکید کرده است که موضع بی‌طرفانه عراق می‌تواند زمینه را برای بهبود روابط ایران و عربستان فراهم کند.»

ایران و عربستان در حال حاضر هیچ روابط دیپلماتیکی با یکدیگر ندارند و ریاض پس از آنکه عده‌ای از معترضان ایران به اعدام رهبر شیعیان عربستان در مقابل سفارت این کشور در تهران تجمع کردند، سفارت خود را تعطیل و روابطش را با ایران قطع کرد. اکنون تنش‌ها میان دو کشور افزایش یافته است. ریاض در سال ۲۰۱۵ پس از ۲۵ سال سفارت خود را در بغداد بازگشایی کرد.

در تحلیل این سفر، چندین دیدگاه مطرح شده است. عبدالباری عطوان تحلیلگر عرب در همین زمینه معتقد است که رهبران عربستان سعودی فهمیده‌اند که سیاست «لجاجت» و ورود به نزاع‌ها با کشورهای همجوار بر پایه‌های طایفه ای تا حدود زیادی خطرناک است و باید «انعطاف» از خود نشان دهند. سایت تابناک نیز در همین راستا با بیان اینکه در مورد سفر عادل الجبیر به عراق دو دیدگاه خوش‌بینانه و بدبینانه مطرح است؛ نوشته است: «نخست اینکه عربستان سعودی در پی آن است که با نزدیکی به عراق به‌عنوان متحد درجه اول ایران در منطقه، قدمی را که ایران در راه تنش زدایی با حاشیه خلیج‌فارس به‌واسطه کویت و عمان برداشته است، تکرار کند و الگویی از نزدیکی قدم به قدم و تدریجی به ایران را در پیش بگیرد. این دیدگاهی خوش‌بینانه است و هرچند تحقق آن می تواند ثبات در منطقه خاورمیانه را به شدت افزایش داده و سرآغازی برای همکاری‌های اساسی میان کشورهای منطقه شود، به نظر نمی رسد که عادل الجبیر برای چنین ماموریتی روانه بغداد شده باشد. عربستان اکنون در موضعی نیست که بخواهد بدون گرفتن امتیازات اساسی از ایران دست به تنش زدایی با کشورمان بزند و از سوی دیگر وقتی سفر عادل الجبیر را در متن و بستر تحرکات اخیر وی و سخنرانی‌های انتقادی او از ایران به‌ویژه در کنفرانس مونیخ می‌گذاریم، به سرعت این دیدگاه و این پرده خوش‌بینانه از مقابل چشمان ما محو می شود.

این مساله ما را به دیدگاه بدبینانه در مورد سفر الجبیر به عراق بازمی رساند. آنچه به نظر می رسد این است که وزیر خارجه سعودی بعد از موفقیت‌هایی که در همراه کردن کشورهای عرب منطقه و مهم‌تر از همه ترکیه با خود و علیه ایران داشته است، به تدریج فاز دوم از تحرکات دیپلماسی این کشور برای مقابله و منزوی کردن ایران را شروع کرده است. فازی که البته فاز بسیار دشوار از نقشه بزرگ سعودی‌ها برای ایران است: «همراه یا خنثی کردن نقش نزدیکان و متحدان به ایران در منطقه.»