ایرنا نوشت: تولیت آستان قدس امام راحل، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را شاگرد خوب مکتب امام(ره) توصیف کرد و گفت: آقای هاشمی از زمره بزرگ‌ترین شخصیت‌های سیاسی چند سده اخیر ایران است که حجاب معاصرت، ابعاد شخصیتی ایشان را به‌طور کامل برای جامعه مشخص نکرده است.

سید‌حسن‌خمینی در بیست و چهارمین مجمع عمومی انجمن اسلامی پزشکی گفت: آقای هاشمی کینه نداشت؛ اما فراموش نمی‌کرد. در مواجهه سیاسی با افراد اگر لازم بود، آن گذشته‌ها را ترتیب اثر نمی‌داد؛ اما فراموش نمی‌کرد. وی‌گفت: یکبار از جلسه‌ای که در مورد خودم، تلخ ترین جلسه عمرم بود، با هم به منزل برگشتیم. من به خاطر نگرانی از حال ایشان گفتم در منزل کسی هست؟ گفتند نه. تنها هستم. گفتم می‌خواهید من هم بیایم تا چای بخوریم و صحبت کنیم؟ گفتند نه من خوابم می‌آید؛ خاطراتم را می‌نویسم و می‌خوابم.همچنین به گزارش خبرآنلاین، سیدحسن خمینی در بخشی از سخنانش به عادت شبانه آیت‌الله در مراجعه به اینترنت اشاره کرد و گفت: ایشان می‌گفت صبح‌ها حدود سه و نیم بیدار می‌شوم و همان موقع اینترنت و شبکه‌های اجتماعی را مطالعه می‌کنم. یکبار هم نگفت من وقتی در آن ساعت بیدار می‌شوم، نماز می‌خوانم. بعدها از خانواده‌شان شنیدم که قرآن و نماز می‌خوانند. وی در بخشی دیگر به ماجرای ردصلاحیت آیت‌الله در سال ۹۲ هم اشاره‌ای کرد و گفت: ردصلاحیت ایشان را در سال ١٣٩٢ پیش‌بینی کرده بودم و به ایشان گفتم. وقتی ردصلاحیت اتفاق افتاد، صبح تماس گرفتم و گفتم ناهار به دفترشان می‌روم. وقتی رفتم، ایشان را بسیار سرحال دیدم. از نظر روحی ایشان به هدفشان رسیده بودند. سپس گفتم شب در منزل خدمتتان می‌رسم. همان زمان تلویزیون هم خبر را اعلام کرد؛ واقعا خوشحال بود. گفت نمی‌دانم با این حجم کار با وجود انتظارات چه کنم؟ سیدحسن خمینی همچنین به تندروی‌ها علیه هاشمی بعد از حوادث سال ۸۸ هم اشاراتی داشت و گفت: یک روز در اوج حوادث بعد از ٨٨، یک خطیب در تلویزیون تندترین سخنان را نسبت به شخص ایشان گفته بود. بعد از ظهر در جلسه دانشگاه آزاد ایشان را دیدم؛ گفتند آن خطیب را بعد از سخنرانی دیدم؛ گفتم به روی او آوردید؟ گفتند نه. گفتم او چیزی گفت؟ گفتند نه! ظرفیت روحی از ویژگی‌های ایشان بود.

سید حسن خمینی همچنین گفت: یکبار که فشار روی ایشان زیاد بود گفتم امسال در عید نوروز کجا می‌روید؟ گفت به کیش می‌روم. گفتم با وجود این بحث‌ها، امسال هم می‌روید؟ گفت هر سال می‌رفتم؛ امسال هم می‌روم. هیچ وقت وضع زندگی خود را پنهان نمی کرد و ابایی نداشت که دیگران بفهمند. وی تصریح کرد: ایشان از سال ۴۲ تقریبا به‌عنوان «وزیر خارجه امام» بود و در مجموعه مبارزان از سرآمدان و در زندان محور هر حرکتی بود.