هاشمی رفسنجانی از نگاه گری سیک

گری سیک
مشاور امنیت ملی دولت ریگان و کارتر

بر اساس مشاهدات من در طول این سال‌ها در اینجا اظهارنظرهای کمی هستند که ارزش پرداختن به آنها در سیل تفاسیر وجود داشته باشد. اول از همه آیت‌الله رفسنجانی به واقع یک عملگرا بود. او معتقد بود که ایران تنها زمانی می‌تواند بقا داشته باشد که با جهان تعامل کند. هرگز نباید نسبت به از خودگذشتگی او برای سیستم انقلابی ایران شک داشت.

　

او یک تاجر بود و راه‌حل‌های او همیشه به توافق ختم می‌شد. تلاش او برای نزدیکی ایران و آمریکا پیشنهادهایی بود که به سختی می‌توانستند از آن بگذرند. مانند ماجرای کونکو یا مبادله زندانی‌ها در زمان بوش. با این حال آمریکا این پیشنهاد را رد کرد. رفسنجانی یک شخصیت پشت‌پرده بود. او راحت نبود که از پشت‌پرده بیرون بیاید و مستقیما بازی کند. درعوض او درسایه به چینش اتفاقات دست می‌زد. مردم در غرب او را به اصلاح‌طلبی می‌شناختند و به نظر می‌رسد این تعریف درست باشد. اما او ترجیح می‌داد که عقب بنشیند. این البته به آن دلیل نبود که شجاعت لازم را نداشت. انتخابات استراتژیک در سال 2013 یک تاکتیک هوشمندانه و کلاسیک از سوی رفسنجانی بود. این با توجه به همه صحبت‌ها و زبان بدن اوست. رفسنجانی یک بازیگر پشت‌پرده ماند و اظهار نظرات او همیشه مهم بود. برخلاف برخی همکاران من حدس من این است که درگذشت هاشمی تاثیر بسیارکمی بر تحولات ایران داشته باشد. اگر من هم جای روحانی بودم حتما از اینکه حامی به این بزرگی را از میان انقلابیون اصلی از دست دادم ناراحت بودم. از همه اینها گذشته میانه‌رو‌ها به همه نیروهایشان همزمان نیاز دارند. با این حال نتیجه انتخابات آتی به توانایی روحانی برای قانع کردن ایرانی‌ها در اجرای درست برجام و قابلیتش برای تامین منابع ایرانی‌ها بستگی دارد. اینکه رفسنجانی پشت او باشد یا نه، بی‌شک تاثیرات خودش را داشت اما موضوع فوق‌الذکر هم تاثیرگذار است. رفسنجانی بی‌شک یکی از شخصیت‌ها و ارکان دوران انقلاب بود. جایگاه او در تاریخ به ایران گره خورده است. روحش شاد.

منبع: پایگاه خبری انتخاب به نقل از لوبلاگ