رنگ‌مایه‌های بوشهری در بازار موسیقی
اتفاقاتی که از گذشته تا امروز در موسیقی بوشهر رخ‌داده را مرور کردیم تا رسیدیم به آلبوم میز دوتایی. همچنین ۱۹ کارت پستال در آلبوم جای دادیم. فلسفه این کارت‌ها این بود که نشان دهیم موسیقی علاوه بر ایجاد عشق و دوستی می‌تواند معرف یک منطقه باشد. به واسطه همکاری تعداد زیادی از عکاسان بوشهر، ۱۰ منطقه از بوشهر که جاذبه گردشگری دارد را نشان دادیم. شاید برای مخاطبانی که آلبوم را به شکل فیزیکی تهیه می‌کنند آشنایی با این مناطق جالب باشد. همچنین ۹ پیشکسوت بوشهر را معرفی کرده‌ایم. متاسفانه ما در ایران سیستم تلخ مُرده‌نوازی را دنبال می‌کنیم اما چه بهتر تا زمانی که این پیشکسوت‌ها زنده هستند از آنان تقدیر و تشکر به جا بیاوریم. خیلی تحقیق کردیم تا توانستیم ۹ پیشکسوت را برای این آلبوم انتخاب کنیم و این بدان معنا نیست که همین ۹ پیشکسوت در بوشهر وجود دارند. از نوازنده دایره‌ای که ۹۵ سال سن دارد و نمی‌تواند ساز بزند تا کسانی مثل عامو خِدر عزیززاده از پیشکسوتان خیام‌خوان بوشهر را معرفی کردیم.
سیریا از زمانی که کارش را شروع کرد برایش مهم بود موسیقی‌ای که اجرا می‌کند روایتی از بوشهر باشد و بخش مهمی از موسیقی‌اش را موسیقی بوشهری در اختیار بگیرد که البته بتواند حال و هوای متفاوتی هم داشته باشد. از ابتدا تصمیم گرفتیم و برنامه‌ریزی کردیم که در دو سال بتوانیم این آلبوم را منتشر کنیم. برای ما مهم بود در فضایی تجربه‌گرایانه قدم بگذاریم و خودمان بیش از هرکس به آن اعتقاد داشته و دوستش داشته باشیم. ابتدا قطعه «هوار» را منتشر کردیم. هدفمان از انتشار این قطعه آن بود که فضایی آشنا داشته باشد و همه شنیده باشند؛ اما با تنظیم جدید. قطعه موفقی شد و فکر می‌کنم تا حدودی از پس بازسازی این اثر برآمدیم. تلاش کردیم فضای استانداردی که به آن باور داریم در آلبوم به وجود بیاید. پس از آن هم قطعه «شعر یادُم رَ...» را منتشر کردیم که بازخوردهای بسیار خوبی گرفتیم.
اما چیدمان قطعات داخل آلبوم نیز کار دشواری بود. از میان آثار ۱۱ قطعه را انتخاب کردیم که تقریبا حال و هوای تمامشان فرق دارد و این کار را به عمد انجام دادیم. برای مثال وقتی آلبومی در فضای سنتی منتشر می‌کنید به نوعی آثار شبیه به هم هستند اما ما حس کردیم باید فضا را بشکنیم و فضای تلفیق را پیاده کنیم. تمام سعی‌مان را کردیم که فضای تمام آثار با هم متفاوت باشد. یکی از قطعات را هم به شکل لایو در آلبوم اجرا کردیم که در رابطه با خانواده‌های جاشوها است. از طرفی فقط یکی از قطعات آلبوم گویش بومی ندارد که نامش «معشوق دولاچنگ» است. هر قطعه داستان و موضوع منحصربه فردی دارد.
علاوه بر رفیق و معشوق دولاچنگ، قطعات میز دوتایی، لیلی، هوار، چیش عسلی، دلم تو می‌خوا، شعر یادُم ر، جهاز جنی، غراب و حجله محتوای این آلبوم را تشکیل می‌دهند که توسط محمد لاریان خواننده، بهروز شریفیان نوازنده پرکاشن، مهدی ناصری نوازنده گیتار، امیرحسین ماهینی نوازنده گیتار باس و عود، معین پاکباز نوازنده درامز و مهدی حیدری‌منفرد نوازنده نی انبان، نی جفتی و عود اجرا شده‌اند.
همچنین آلبوم به شکل بین‌المللی در ۳۳ پلت‌فرم خارجی منتشر شده و در دسترس دوستان خارج از کشور قرار دارد. لیبل شیدرکوردز کارهای انتشار خارجی را انجام می‌دهد و در داخل هم بیپ تونز نسخه دیجیتال را منتشر می‌کند. باید بگویم هر وقت موضوع کرونا تمام شود، به قولمان عمل و در شهرهای مختلف ایران آلبوم را معرفی می‌کنیم. نکته جالب توجه برای من این بود که آلبوم از ۳۰ استان ایران خریداری شده و برای ما بسیار هیجان‌انگیز بود. از دو سه ماه دیگر ساخت آلبوم جدید را شروع می‌کنیم و پس از آن هم برای اجراهای خارج از کشور اقدام خواهیم کرد.
