بازی‌های نمایش از جمله نقاط قوت کار است. بازیگران که مشخص است تمرین‌های طولانی را پشت سر گذاشته‌اند، به اجرا تسلط داشته و نقش‌شان را چنان بازی می‌کنند که بیننده ممکن است تصور کند در حال دیدن فیلمی از چارلی چاپلین است. جلیلی ‌دوست در این نمایش، از میزانس‌های شلوغ و همزمانی بازی تمام بازیگرها استفاده کرده است. در بسیاری از نمایش‌ها با استفاده از نور و دیالوگ، تمرکز مخاطب به بخشی از صحنه و چند شخصیت محدود جلب می‌‌شود، اما جلیلی‌دوست با میزانسن همزمانِ تمام بازیگرهای روی صحنه، تصویری شبه‌سینمایی ساخته است. این موضوع باعث می‌شود مخاطب دست به انتخاب بزند که یا شخصیت مورد نظرش را دنبال کند یا مدام روی تمام شخصیت‌ها چشم بچرخاند تا اکتی را از دست ندهد.  نکته: این نمایش تا ۳۰ بهمن هر شب از ساعت ۲۱ در تئاتر مستقل تهران روی صحنه می‌رود.

اخبار مرتبط