هم‌اکنون تهران دارای ۲۰ شهرستان و ۱۳ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر جمعیت است که با کم شدن این سه شهرستان از استان تهران، حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از جمعیت این استان کم می‌شود. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد در صورت نهایی شدن این طرح و اجرایی شدن آن، دهمین تغییر در تقسیمات کشوری استان تهران از سال ۱۳۱۶ تاکنون رقم خواهد خورد. در سال ۱۳۱۶، مطابق تقسیمات کشوری، ایران به شش استان تقسیم می‌شد که تهران در استان شمال که شامل ۱۳ شهرستان بود، قرار می‌گرفت. در اصلاحیه‌ای در دی ماه همان سال، مجددا کشور به ۱۰ استان تقسیم شد و شهرستان تهران جزئی از استان دوم شد. در این میان، در تقسیمات سال ۱۳۲۱، تهران خود به استانی مستقل تبدیل شد. با ایجاد تغییراتی گسترده در سال ۱۳۳۵ هجری شمسی، تعداد استان‌ها به ۱۳ رسید و شهرستان تهران به همراه شهرستان دیگر، استان مرکزی را تشکیل دادند که شهر تهران مرکز آن بود.

در سال ۱۳۶۵، تغییرات اساسی در محدوده‌های سیاسی ایجاد شد و استان تهران به‌صورت یک استان مستقل به مرکزیت شهر تهران درآمد که شامل هفت شهرستان شمیرانات، تهران، دماوند، ری، کرج، ورامین و قم بود. در سال ۱۳۷۵ شهرستان قم، از استان تهران منتزع و استان مستقلی به نام استان قم را تشکیل داد. همچنین شهرستان قزوین از استان زنجان جدا و به استان تهران پیوست. استان تهران در این سال شامل ۱۰ شهرستان بود. در ادامه و در سال ۱۳۸۵ شهرستان قزوین، از استان تهران جدا و استان مستقلی را تشکیل داد. در این زمان استان تهران شامل ۱۳ شهرستان بود. در سال ۱۳۸۹ با انتزاع شهرستان‌های کرج، ساوجبلاغ و نظرآباد از استان تهران و تشکیل استان البرز، تغییرات دیگری در محدوده استان تهران ایجاد شد. در سال ۹۰ نیز، استان تهران دارای ۱۴ شهرستان شد؛ اما در سال ۹۲، تعداد شهرستان‌های استان تهران به عدد ۲۰ رسید. پس از این تاریخ تقسیمات کشوری درخصوص استان تهران تغییری پیدا نکرد.

 

اخبار مرتبط