مطالعات انجام شده درخصوص تجربه سایر کشورها برای انتقال پایتخت نشان می‌دهد: ۷۷ کشور در طول زمان، پایتخت خود را تغییر داده‌اند و این امر به دلایل مختلف سیاسی، اقتصادی و امنیتی صورت گرفته است. برخی از کشورها سعی کرده‌اند همزمان با تغییر مرکزیت سیاسی و اداری، ماموریت‌های مختلف بین شهرهای کشور را توزیع کنند. برای مثال پاکستان به‌عنوان یک کشور همسایه، نقش تجاری و بازرگانی را به کراچی، نقش نظامی و صنعتی را به راولپندی، نقش فرهنگی را به لاهور و نقش اداری و سیاسی را به اسلام‌آباد داده است. همچنین عربستان سعودی، نقش سیاسی و اداری را به ریاض، تجاری و بازرگانی را به جده و گردشگری را به مکه واگذار کرده است.

طبق تجربیات جهانی، اقدام به انتقال مرکز سیاسی و اداری و استقرار آن در مکان ایمن در سال‌های اخیر بسیار انجام شده است برای مثال کره‌جنوبی، مصر و  اندونزی از جمله کشورهایی هستند که اقدامات اجرایی سنگینی را در سال‌های گذشته در راستای انتقال پایتخت انجام داده‌اند. کشورهایی که مراکز اداری و سیاسی خود را منتقل کرده‌اند ۴ تجربه مشترک دارند. بخش اعظم یا تمام هزینه مورد نیاز برای انتقال مرکز سیاسی و اداری و ساخت آن سایت از محل سرمایه‌گذاری بخش خصوصی تامین شده است. کشورهایی مثل مالزی، قزاقستان و کره‌جنوبی از جمله این کشورها هستند.با وجود چنین تجربه‌هایی، طرفداران ساماندهی پایتخت معتقدند ساماندهی پایتخت به دلیل مشکلات اقتصادی کشور باید در چند حوزه اصلی و خاص همچون حمل‌و‌نقل و ترافیک، آلودگی هوا و سایر مسائل زیست‌محیطی پیگیری شود و به نتیجه مشخص برسد. به گفته آنها در حال حاضر بار مالی سنگین انتقال پایتخت، عملا اجرایی شدن این گزینه را غیرممکن می‌کند به‌ویژه آنکه درمیزان موفقیت یا عدم‌موفقیت گزینه انتقال پایتخت تردیدهای جدی وجود دارد.