در این راه به همراهانی نیاز دارم که مسیر را بشناسند و توانایی‌های منحصر به فردی داشته باشند. در تمام این سال‌ها ما سلیقه مخاطب آواز را در نظر نگرفتیم و برایش ارزش قائل نشده و ترجیح دادیم مخاطب تصنیف بشنود تا آواز؛ چرا که ارائه آواز مطابق با سلیقه مردم سخت‌تر است. در تصنیف فرمول ساده است؛ ریتم ۳/ ۴ یا ۶/ ۴ با شعری عاشقانه و تنظیمی خلوت در «اصفهان» یا «نوا» که اگر درست انجام بدهید مخاطب در اغلب اوقات راضی می‌شود.  البته در این میان از تعصبات خشک عده‌ای از مدرسان و پیشکسوتان هم نمی‌شود گذشت. آنها آنقدر روی آواز متعصب رفتار کردند که نسل جوان‌ آواز را رها کرد در صورتی که باید پرسید مگر آواز قاجار شبیه به آوازهای خوانده شده در گلها بود؟ یا آوازهای گلها شبیه به آوازهای زمان چاووش بودند؟ با همه این حرف‌ها تلاش من این است که با استفاده از تمامی ابزارهای موسیقی امروز به شناساندن آواز به مردم بیشتر کمک کنم. «ترکاش» که از صدایش در این اثر بهره برده‌ام خواننده‌ای توانا و آوازخوانی مسلط به ردیف است. البته در ادامه پروژه از خوانندگان جوان و مستعد دیگری استفاده خواهم کرد، چون می‌دانم در فضای امروز موسیقی ایرانی خیلی‌ها هستند که توانایی‌هنری بالایی دارند اما امکان فعالیت ندارند.این‌ها صداهایی هستند که هیچ وقت شنیده نمی‌شوند و این شاید از کم کاری امثال من است.در این پروژه برای انتخاب خواننده فراخوانی منتشر می‌کنم و کسانی را که آماده‌تر هستند برای ضبط انتخاب می‌کنم.

اخبار مرتبط