تصویر درگیری آدم‌ها با تنهایی

روح‌الله سهرابی کارگردان «محدوده ابری» نخستین فیلم بلند من است که کاملا هنری و تجربی است و با سرمایه شخصی و بدون هیچ حمایتی حدود ۱۰ سال پیش ساخته شده است. فضای حاکم بر این فیلم یک فضای هنری است و همین هم موجب شد دیرتر به چرخه اکران برسد. ما از ابتدا دنبال اکران عمومی فیلم بودیم اما موفق نشدیم. البته نگاه ما در تولید این اثر نگاه ویدئویی و سینمایی بود، اما بعدها به این نتیجه رسیدیم این اثر در گروه هنر و تجربه روی پرده برود.

اکران در این گروه نیز شرایط خاصی دارد؛ چراکه فیلم‌های زیادی در نوبت است و بعد از مدت‌ها نوبت اکران به «محدوده ابری» رسید. این فیلم تاکید داشت که با فضاهای مختلف و گروه‌های شخصیتی متفاوت که از نظر ظاهری ربطی به هم ندارند درگیری آدم‌ها با تنهایی‌شان را به تصویر کشد. این را هم باید بگویم که سینمای دفاع مقدس امروز وضعیت قابل دفاعی ندارد. به نظرم این جریان سینمایی از نقطه مطلوب و قابلیت‌های ایده‌آل دور شده و عملا فضاها، محتواها و آثار طنزآلود و کمدی سخیف، جایگزین سینمای دفاع مقدس شده است. آثاری که بیش از یک بار دیدن آنها شکنجه روحی می‌شود و بی‌تردید با گذشت زمان نام و یادی از آنها نخواهد ماند. این قبیل فیلم‌ها جایگزین آثاری شده‌اند که تولید آنها می‌توانست سال‌های سال به‌عنوان اعتبار در سینمای ایران همواره نمایش داده شوند و جاودانه بماند.  سینما یک ظرفیت برای نشان دادن ایدئولوژی و مقاومت‌‎ها و مطالبات است؛ چیزی که امروز دشمن به وسیله آن به ما تهاجم می‌کند؛ بنابراین لازم است ما نیز با سینما دفاع کنیم.