آینده  مطلوب ما

خیلی زود پیامدهای این دو تحول ما را نیز بسیار بیش از اینکه می‌بینیم، تحت تاثیر قرار خواهد داد. پیشرفت فناوری اطلاعات اکنون به سطحی رسیده است که ساخت هوش مصنوعی عمومی امکانی واقعی به نظر می‌آید (یعنی سامانه‌ای که توانایی دستیابی به اهداف مختلف و از جمله یادگیری، دست کم در سطح انسان دارد). این را مکس تگمارک، فیزیکدان برجسته و استاد MIT به ما می‌گوید. او در کتاب زندگی ۰/ ۳: انسان بودن در عصر هوش مصنوعی، با بیانی ساده و در عین حال دقیق برای ما توضیح می‌دهد چرا این امکان واقعی است. او از تعریف مفاهیم پایه‌ای نظیر «هوش» و «حافظه» و «محاسبه» و «یادگیری» آغاز می‌کند و پس از ارائه گزارشی از سطح کنونی پیشرفت در ساخت ماشین‌های هوشمندی که توانایی یادگیری دارند، به چالش‌های بالقوه‌ای که این پیشرفت‌ها به دنبال دارند می‌پردازد. به احتمال فراوان در آینده نزدیک مسائل متعددی در زمینه‌های سیاسی و نظامی و حقوقی و اقتصادی پیش رویمان قرار خواهند گرفت که از حالا باید برای آنها به فکر راه حل باشیم. در زمینه اقتصادی، روند اتوماسیونی که از زمان انقلاب صنعتی آغاز شده است، با پیشرفت هوش مصنوعی شتاب و گستردگی بیشتری پیدا می‌کند. از رانندگی گرفته تا تشخیص بیماری‌ها و جراحی، در بسیاری از زمینه‌های شغلی انسان باید میدان را به ماشین‌ها واگذار کند. این مساله علاوه بر بیکاری انبوه، افزایش نابرابری اقتصادی و شکاف طبقاتی بزرگی را به همراه می‌آورد. در زمینه حقوقی هم با چالش‌های متعددی مواجه خواهیم بود. همین حالا اتومبیل‌های خودرانِ گوگل و تسلا وارد خیابان‌ها شده‌اند. در صورت بروز سانحه مسوول کیست؟ صاحب اتومبیل یا سامانه هوش مصنوعی یا شرکت سازنده اتومبیل؟ رقابت‌های نظامی برای ساخت سلاح‌های مجهز به هوش مصنوعی همین حالا با شدت در جریان است.

زندگی ۰/ ۳ می‌کوشد پس از ارائه تصویری کلی از چالش‌های پیش رو، لزوم چاره‌جویی در این باره و اندیشیدن به راه حل‌های احتمالی را به ما گوشزد کند. تگمارک می‌گوید: «اگر ندانیم کجا می‌خواهیم برویم خیلی بعید است به آنجا برسیم.» ملتی که تاریخ نمی‌خواند البته محکوم به تکرار گذشته است و ملتی هم که به فکر آینده نباشد، محکوم به سرگردانی است.