تاریخچه تعرفه‌گذاری در آمریکا
براساس این قانون، موانع تجاری برای کشورهای با روابط نزدیک به آمریکا با فاصله زیادی نسبت به سایر کشورها کمتر اعمال می‌شد. برگی از تاریخچه حمایت‌گرایی ایالات‌متحده شباهت محسوسی با برگ ملی‌گرایی تجارت آمریکا در عصر ترامپ دارد. به باور کارشناسان اقتصادی، آمریکای دهه ۱۹۳۰ با طراحی و اجرای قانون تعرفه‌گذاری معروف به «اسموت-هاولی» (The Smoot-Hawley)، سیاست حمایت‌گرایی را به اوج خود رسانده بود. براساس این کنش، نزدیک به ۲۰ هزار کالای وارداتی به آمریکا تحت‌تعرفه قرار گرفتند. در دوره‌ای که «رکود بزرگ» اقتصاد ایالات‌متحده را به‌مرور تیره‌تر می‌کرد، اجرای چنین طرح حمایت‌گرایانه‌ای که ماموریت بالقوه آن تشویق صادرات و تنبیه واردات از سایر کشورها است، از سوی اقتصاددانان با واکنش‌های متفاوتی فارغ از اثربخشی کنش تعرفه‌گذاری همراه شد. نکته قابل‌تامل در این میان، اثرات اجرای کنش حمایت‌گرایی در دوره رکود است که از سوی برخی به‌عنوان تشدیدکننده بحران و از سوی برخی پیامد طبیعی سقوط اقتصادی آن دوره قلمداد می‌شود؛ اما اتخاذ چنین سیاست اقتصادی در وضعیت رکود در بسته‌های نجات‌بخش اقتصاددانان مطرح آن دوره جایی نداشت و بدون آنکه کمکی به بهبود وضعیت کند، صرفا برای انتقال فشار بحران از آمریکا به دیگر کشورها اجرا شد که در این زمینه نیز موفقیتی به‌دست نیاورد. برای مقایسه تعرفه‌های گمرکی ایالات‌متحده در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ و دهه ۱۹۳۰ میلادی، باید به نگرش سیاسی‌اقتصادی آمریکا در قبال شرکای اقتصادی و تفاوت آن با دیدگاه نسبت به سایر کشورها اشاره کرد. گروه اول که عموما عضو سازمان تجارت جهانی هستند، به‌عنوان شرکای ایالات‌متحده و کشورهایی که روابط اقتصادی مثبتی با آمریکا ندارند، جزو گروه دیگر محسوب می‌شوند. تعرفه‌هایی که دولت ترامپ هشدار وضع آنها را داده شرکای اقتصادی آمریکا را هم‌سطح با سایر کشورها با محدودیت صادراتی مواجه کرده است. در واقع، نرخ تعرفه برای شرکا به سطح سایر کشورها نزدیک شده است؛ اما توافق اولیه میان اتحادیه اروپا و کاخ سفید، سیگنال تغییر رویه دولت ترامپ به سمت قانون اسموت‌هاولی را مخابره کرد.
ارسال نظر