عرفان و خردمندی
ساختار کتاب به این صورت است که در بخشهای ابتدایی و مقدمه بحث، درباره اسطورهها، بعد درباره سامانیان و شکلگیری فرهنگستان و مهستان صحبت شده و چگونگی شکلگیری شاهنامه را برای مخاطب روشن میکند، بعد وارد بحث اصلی و مباحث مربوط به خود شاهنامه و فردوسی میشود. همچنین یک کتاب به نام «خداینامه» وجود دارد که از زمانهای بسیار کهن به دست فردوسی رسیده و اغلب درمورد آن چیزی گفته نشده که من یک بخش از «شاهنامه آبشخور عارفان» را به همین کتاب «خداینامه» اختصاص دادهام. در بخشی از کتاب با عنوان «جهان و پهنه شاهنامه» میبینیم که هیچ کتابی در عالم به اندازه شاهنامه به بحث خرد نپرداخته و درباره آن صحبت نکرده است و من مخصوصا تمام این مثالها را از شاهنامه بیرون کشیدم و نشان دادم. فردوسی میگوید که باید اساس و پایه زندگی انسان بر پایه خرد باشد. حتی انسان که زیر سایه دانش است اگر این دانش تحث فرمان خرد نباشد، راه بهجایی نمیبرد. یا بحث مدارا که حافظ بسیار خوب به آن پرداخته است و آن را برادر خرد دانسته است که باید همراه خرد مدارا هم داشتیم که اگر به این موارد دقت کنید، میبینید که بزرگترین فیلسوف امروز هم نمیتواند به این خوبی مسائل انسانی را مطرح و توجیه کند.
ارسال نظر