گروه تاریخ اقتصاد- مذاکرات نمایندگان مجلس شورای ملی در روز 18 اسفند 1286 شمسی را می‌خوانید. شروع گفت‌وگو درباره ترور شاه و اقدامات مجلس و وزرا برای شناسایی مرتکبین حادثه است و سپس موضوع بحث به آنچه در زیر می‌آید، تغییر یافته‌است:

آقا شیخ حسین: بنده عرضى دارم خدمت جناب وزیر داخله از چندى قبل اکثر بلاد امن نیست. اگرچه تقصیر حضرتعالى نیست و تقصیر وزیر داخله سابق است، ولى خلاصه عرضم این است که بعضى جاها طورى غیرمنظم شده که حتى مالیات وصول نشده. آیا براى امنیت داخله هیات کابینه و حضرتعالى چه فکرى کرده‌اند و همچنین در باب ورامین جناب وزیرداخله چه اقدامى کرده‌اند؛ توضیح بدهند؟
وزیر داخله: شما توضیح بدهید که آیا این اغتشاش حالیه با سابق مساوى است یا حالا کم یا زیاد شده؟ شما جواب بدهید تا من هم جواب بدهم.
آقا شیخ حسین: بنده قصد مباحثه ندارم، بلکه مقصود اظهار درد بود که ببینیم چه علاجى کرده و می‌نمایند که لااقل این مالیات وصول شود و به مصرف خرج این مملکت برسد. حضرتعالى اینجا نیستید که ببینید ارباب حقوق می‌آیند و چه اظهارات می‌نمایند.
رئیس‌الوزرا: حالا که مقصود علاج است آنچه قوه و قدرت داریم کوتاهى نشده و نخواهد شد و در باب ورامین هم با استحضار حضرت حجه‌الاسلام آقاى آقا سید عبدالله که حضور دارند اقدامات لازمه به عمل آمده است.
وکیل‌الرعایا: بنده آن عرض بی‌موقع خودم را تکرار می‌کنم که بنا بود وزرا مشکل خود را تعیین نمایند آیا چه شد.
وزیر علوم: امروز در این مملکت نمی‌شود وزرا اظهار مسلک خود را بنمایند، زیرا که مملکتى که وزرا اظهار مسلک می‌نمایند تمام ادارات منظم و مملکتشان آباد است. آن وقت بیان مسلک می‌نمایند، چون لازمه بعضى مطالب مخفى این است، ولى در این مملکت چه این وزرا و چه وزرای دیگر نمی‌توانند اظهار مسلک خود را بنمایند، زیرا که امروز این قدر امور جلیله هست که فرصت در امور خفیه نیست. امروز ما باید در نظم مملکت و ازدیاد ثروت و کثرت روابط دوستى با دول متحابه همجوار جد و جهد نماییم تا بتوانیم کارى کرده باشیم.
مخبرالملک: در این مجلس ده پانزده ماه است که صحبت از امنیت می‌شود و از کارهاى دیگر بالاخره نتیجه منتهى به این می‌شود که پول نداریم. ولى می‌خواهم عرض نمایم که این امنیت که ما می‌خواهیم غالب آن در شهرها است که اگر پلیس بود این اغتشاش واقع نمی‌شد و این ترتیب پلیس لازم به قرض کردن پول یا مالیات زیاد گرفتن نیست. بیاید یک روزى بنشینیم و ترتیب پلیس هر شهر را بدهیم و قرض کردن و نظم قشون براى حدود و ثغور است این شهرها فقط پلیس می‌خواهد و ما تا حال این کار را نکرده‌ایم. پس خوب است که ترتیب پلیس هر شهر را بدهند و خرج آن را هم معین نمایند و از اهل همان شهر بگیرند و آنها هم خواهند داد.
آقا میرزا آقا مجاهد: اینکه می‌گویید پول لازم داریم. وزرا باید مقدار پول و اندازه احتیاج و مصارف آن را با ترتیب کار معلوم کنند و بیاورند به مجلس تا اینکه مجلس بداند و ملت هم از آن مسبوق شوند که ترتیب از چه قرار است. آیا در عهده‌شان هست بدهند که بدهند یا از خارج فکرى نمایند؟
میرزا آقا مجاهد: مختصرا عرض می‌نمایم که تمام این اغتشاشات به واسطه این است که هیات کابینه در ارائه مسلک خود مسامحه می‌نمایند. خوب است وقت معین فرمایند که تا آن روز ترتیب امور و اندازه احتیاج به پول و مصرف آن را معین و پیشنهاد مجلس نمایند که بیش از این مسامحه روا نیست.
وزیر علوم:گویا مجلس خبر ندارد که الان فرمانفرما در کجا است و چه می‌خواهد. و همچنین سپهدار در کجا است و چه می‌خواهد و ظهیرالملک در کرمانشاهان در کجا است و چه می‌خواهد صحیح است، پیش از این نباید مسامحه کرد، اما خودتان تمام اینها را می‌دانید از این بیان ترتیب است و نمی‌شود بعضى از آنها را بیش از این بیان کرد و ما چه می‌دانیم که کى مثلا ۵ کرور پول فراهم شده به دست خواهد آمد.
آقا میرزآقا مجاهد: اولا اینکه فرمودید گویا مجلس خبر ندارد، این طور نیست تمام وکلا اینها را می‌دانند و به خوبى اطلاع دارند که فرمانفرما و سایرین در کجا هستند و امور سرحدات و غیره به چه حال است، مقصود عرض بنده این بود که شما هیات وزرا مقدار پول و صورت ترتیب و مصرف آن را با مسلک کار معین کرده به مجلس بدهید آن وقت مجلس و ملت هم یک تکلیفى دارند و ما می‌دانیم محتاج پول هستیم، ولى با این وضع حالیه هر قدر پول از یک در وارد شود از در دیگر خارج خواهد شد. وانگهى ملت هم بعضى گفت‌وگوها با ما دارد که به سمع مبارک نرسیده است، پس باید شما مقدار وجه و ترتیب کار را معین نموده به مجلس بدهید و بیش از این مسامحه نشود که صحیح نیست و نخواهد بود.
وزیر مالیه: بنده قبل از اینکه به وزارت برسم فعلا شش ماه بلکه هشت ماه یا یکسال است که در این فکر بوده وحالا هم وزیر مالیه هستم شبانه روز خود را تماما در همین خیال مصروف می‌دارم. زیرا که از اول می‌دانستم که عاقبت کار به اینجا خواهد کشید و این همه گرفتاری‌ها براى نبودن پول است آنچه را که تاکنون فکر کرده و نوشته اما به مجلس نیاورده‌ام براى آن است که صورت مالیه امسال را هم مرتب نموده به مجلس بیاورم و در ضمن خیالات خودم را هم در باب پول اظهار بدارم و حال حاضر است. یک روزى معین شود که ارائه شود.