واقعه حمام جویباره
چند روز قبل در یکی از سه حمام محله جویباره اتفاقی رخ داده است که جای دارد اداره بلدیه بذل توجه بیشتری به مساله حمام‌های شهری بکند.
در موقعی که قریب به سیصد نفر از زنان کلیمی در حمام مزبور مشغول شست‌وشو بوده‌اند، در اثر غفلت و بلکه حماقتی که شخص حمامی کرده بوده است، از تون حمام رخنه‌ای به داخل آن پیدا شده و دود غلیظی در فاصله خیلی کمی سراسر فضای حمام را می‌گیرد؛ به‌طوری‌که پرده ضخیمی در مقابل چشمان زنان بدبخت گرفته و آنها را از قوه دید و حرکت ساقط می‌سازد و فقط یک نفری که نزدیک درب حمام نشسته بوده است، قادر به فرار شده، تنها با همان لنگی که بر کمر داشته، لخت و عور از حمام به خارج دویده و بنای جیغ و فریاد را گذارده، عابرین و اهالی محله را می‌طلبد. دود به طوری فضای حمام را اشغال کرده بوده است که احدی نمی‌توانسته است داخل گرمخانه شده و زنان بدبخت را نجات بدهد. بالاخره بنا بر تصویب مسیو ناسی، رئیس محترم مدرسه آلیانس، طاق خزانه را خراب می‌کنند و به این وسیله دود را خارج نموده و زنان بدبخت را که بعضی به کلی به حالت اغما افتاده و بعضی هم دم مرگ بوده‌اند، نجات می‌دهند. در اثر این واقعه حضرات کلیمی عده‌ای از حساسین خود را انتخاب کرده و تشکیل کمیسیونی برای اصلاح حمام‌های محله جویباره داده‌اند و اعضای کمیسیون مذکور اینک تصمیم گرفته‌اند که هر سه حمام محله خود را مبدل به حمام دوش نمایند و از قرار مذکور به فوریت هم بنا و عمله فرستاده، مشغول ساختمان حمام فوق‌الذکر گردیده‌اند؛ ولی دو حمام دیگر را چون یک نفر کلیمی اجاره کرده است، گویا باعث مزاحمت و عدم پیشرفت نظریه اعضای کمیسیون شده و آنها را مجبور کرده است که به اداره بلدیه عرض حال داده، شکایت کنند.
منبع: روزنامه اخگر، ۲۰ بهمن ۱۳۰۸